αφορισμός

Μα κι’ αν στεκόμουνα να σε παρατηρώ
τα ίδια θα’ βλεπα :
μια μπόχα από μπαρούτι και μεθάνιο να σ’έχουνε συνέχεια κυκλωμένο –
σαν το κουνάβι που δεν έχει ούτε φίλους ούτε εχθρούς .
Αν σε εχθρεύονται είναι επειδή είσαι εκεί και ερεθίζεις τα ρουθούνια τους.
Αν σου προσφέρουν λίγη απ’τη φιλία τους , μη χαίρεσαι, ελεημοσύνη είναι γιατί μονάχα σε λυπούνται – δεν ξέρουν πως εσύ αγάπησες αυτή σου την ασχήμια και έκανες τον εαυτό σου να πιστέψει πως είναι δική σου επιλογή (αυτή η ανέραστη και νοσηρή παρενόχληση της όσφρησης υμών των υπολοίπων).
Ζήσε όπως θες μα μην πασχίζεις να μας πείσεις πως η μπόχα σου -ως διατείνεσαι σπουδαία – είναι και θαυματουργή !