Ευ-φροσύνη

Γέννησε δεκατρία παιδιά,

δεκατρείς φορές φχαριστήθηκε της γέννας τον ηδονικό πόνο.

Μόνο που εκείνη τα γένναγε μόνη της ,δεν ήθελε να τη βλέπουν να πονά , να κόβεται η ανάσα της , να φουσκώνουν οι φλέβες της...να γίνεται αξιολύπητη!

Δεκατρία παιδιά , δεκατρείς ζωές και μπόρεσε να τα κουμαντάρει μόνη της και μάνα και πατέρας - καθώς ο άντρας της δεν άντεξε,τον έχασε με το τελευταίο νεογέννητο στην αγγαλιά.

Δεν ήθελε τόσα παιδιά , αλλά είδε πως έτσι θα έθαβε όλο και πιο βαθειά τη δυστηχία της μοίρας που κουβαλούσε.Όχι πως ξέχναγε, όχι δεν ήταν αυτό , ήταν που ήθελε να αναστήσει ανθρώπους που θα φέρονται όπως κανείς δεν μπόρεσε να της φερθεί –η ασκήμια του προσώπου της έκρυβε όλη την εκθαμβωτική ομορφάδα της ψυχής της ,όμως κανείς πλην του αντρός της δεν γύρισε να την κοιτάξει πιότερο απο μια φορά και τούτο πόναγε πολύ και σκίαζε την πανέμορφη ψυχούλα της.

Ήθελα τα παιδιά που θα ανέσταινε να φέρονται με καλοσύνη, με σεβασμό ,με εκτίμηση και με αγάπη σε όλα τα ανθρώπινα πλάσματα,χωρίς δόλο,αγνά ,με ειλικρίνεια.

Τόσο που ήθελε να την αγαπήσουν τα κατάφερε : Δεκατρείς ψυχές την αγγάλιασαν και την κάνανε να νιώσει ψηλότερα απ’όσο φανταζότανε στο σπουδαιότερο βασίλειο του κόσμου , αυτό της οικογενειακή της εστίας.....