Στάσιμοι όταν…

.Δεν κοινωνούμε τα επιθυμητά
.Κοινωνούμε τα επιθυμητά χωρίς να λογίζουμε τις λοιπές συνισταμένες
.Εγω-νοσούμε
.Επιθυμούμε κάτι υπέρμετρα – βουλιμικά- εξαιτίας της ενδεχόμενης μελλοντικής ανικανότητας να έχουμε ότι επιθυμούμε
.Αποκαλούμε εξέλιξη αυτή την ίδια τη στασιμότητα μας
.Υπερμετρούμε τα χαρίσματα μας μηδενίζοντας τα χαρίσματα του άλλου , ξεχνώντας τα μειονεκτήματα μας ,τα οποία πολλαπλασιάζονται αν δεν στειρώσουμε τη μήτρα τους
.Όντας φορώντας ρούχα , ακουσίως επιδεικνύουμε τη γύμνια μας
.Αντιδρούμε σε μια παραδοχή μόνο και μόνο για να επιδείξουμε το εύρος της φωνής μας , χωρίς ουσιαστικά να έχουμε κάτι να πούμε
.Προβάλουμε τα λιγοστά – εμπρός στην αιωνιότητα – προσόντα μας και μ’αυτά τα λιγοστά «ηγεμονεύουμε» εμπρός στους άλλους
.Αντιμετωπίζουμε τη ζωή ως μια ευρύχωρη κρεβατοκάμαρα και ανησυχούμε μόνο όταν μέσα σε αυτή μείνουμε μόνοι.

4 σχόλια:

kanivallos είπε...

...όταν φοβούμαστε να ερωτευτούμε.

Μα δε φταίμε εμείς... αυτός ο ... Αυστραλοπίθηκος που κατάπιε τον άγνωστο κρίκο της αλυσίδας της εξέλιξης...

Alex είπε...

έ βέβαια , όταν βρίσκουμε τα σκούρα τα ρίχνουμε στον Αυστραλοπίθηκο...στον προγονό μας δηλαδή, σα να λέμε ότι για τον χαρακτήρα μας φταίνε οι γονείς μας και κατ'επέκταση για τονβ χαρακτήρα των παιδιών μας φταίμε εμείς !!!!!!!
έλεος !
μήπως να το ξανασκεφτούμε ?????

kanivallos είπε...

Χμμμ...Τελικά η αμοιβάδα είναι το μόνο είδος ζωής που δεν κινδυνεύει από ατυχήματα.
Πόσο άχρηστη είναι εδώ η εξέλιξη των ειδών.
Ο τεμαχισμός γι αυτήν είναι οργασμός. Σημαίνει αναπαραγωγή.
Άραγε σε πόσα κομμάτια-μικρομόρια μπορείς να τεμαχίσεις μιά αμοιβάδα? Και όταν τελικά έφτανες στο άτομο (όπως το προσδιορίζει ο Ηράκλειτος) τι θα συνέβαινε? Η μεγαλύτερη έκρηξη οργασμού που έγινε ποτέ στο σύμπαν.
Η απόλυτη και καταλυτική αίσθηση ηδονής, ο οργασμός της αμοιβάδας (σε αντιδιαστολή με τον οργασμό της, συμπαθέστατης κατά τα άλλα, αγελάδας)

Alex είπε...

whatever you say !