Λογιοσύνη

Τι άλλο να πούμε
που δεν το έχουμε πει ?
Όλα είναι ειπωμένα
τεχνηέντως καμωμένα
για να βγουν από το στόμα
μια επανάληψη ακόμα

Τι άλλο να πούμε χωριστά
ο ένας απ’τον άλλο
με λόγια λίγα και κοφτά
και λόγο υπερβάλλων ?

Έτσι κι’αλλιώς
έχουνε όλα ειπωθεί
όλα έχουν ακουστεί
με τραγούδια, με ευχές
και με φράσεις «τρομερές»

Τα’απόκρυφα,τα μυστικά
αποκαλύφθηκαν κι’αυτά
γίνανε τόσο πια γνωστά
και πάψαν να’ναι μυστικά

και μ’όλα τούτα
τι μου λες ?
να πάψω τις υπερβολές ?
τις λεκτικές?
τις φραστικές?

Δε θα σου λέω
για να σου πω
γιατί είμαι άνθρωπος κι’εγώ
και κάνω λάθη ένα σωρό

Ένα μονάχα προσπαθώ
να μην ξεχνώ,
να βάζω λέξεις στη σειρά
με απλά νοήματα ορθά.
Κι’όταν οι ευχές καραδοκούν : «και εις ανώτερα»
να μην ξεχνώ
πως κάπου αλλού
τα μέγιστα υστερώ.

Κι’αφού όλο χάσκουν τα πολλά
ζητώ τα λίγα και καλά.

17 σχόλια:

PaTN είπε...

Αυτό το «όλα είναι ειπωμένα» το έχω σκεφτεί κι εγώ πολλές φορές.. Και ως μανιακή της πρωτοτυπίας, μπορώ να πω ότι ενοχλούμαι. Μεγαλώνοντας όμως και διαβάζοντας και κοιτώντας γύρω, κατάλαβα πως στο ανθρώπινο γένος λίγα είναι γενικώς τα ενδιαφέροντα. Και πως όλοι, λίγο πολύ, με τα ίδια και τα ίδια προβληματίζονται. Κι αυτοί που ξεχωρίζουν, με τα ίδια και τα ίδια ασχολούνται, αν το σκεφτείς. Ξεχωρίζουν όμως γιατί τα προσεγγίζουν πιο πρωτότυπα. Ή απλά γιατί η έκφρασή τους είναι ξεχωριστή. Και σε διαπροσωπικό επίπεδο ομοίως. Εκεί που τα τραγούδια και οι ευχές και οι καθιερωμένες «τρομερές φράσεις» αποδυναμώνονται από την πολλή και γενικευμένη χρήση, υπάρχει πάντα ένας τρόπος, όταν τα νιώθεις δυνατά τα πράγματα, να τα ξαναπείς μ’έναν «καινούργιο» τρόπο. Και ο «καινούργιος» δεν σημαίνει πάντα πρωτοτυπία στην έκφραση, αλλά φρεσκάδα στον τρόπο που νιώθεις και που κοιτάς. Κάτι σαν κι αυτό που λες: αν τις ίδιες λέξεις τις βρεις ανάμεσα στα «πολλά» που νιώθεις ότι χάσκουν, θα σου φανούν φθαρμένες και ανούσιες. Αν τις βρεις στα λίγα που νιώθεις «καλά», με έναν μαγικό τρόπο θα ακουστούν καινούργιες.

vague είπε...

Χα, τελικά είναι υπέροχο το πώς επιβεβαιώνεται καθημερινά, ότι όλοι σκεφτόμαστε τα ίδια πράγματα. Κοίτα τι γράφω στο πρώτο ποστ του μπλογκ μου:

"Έχω συνεχώς την αίσθηση ότι κάτι ξεχνάω. Μπορεί και να νομίζω ότι ξεχνάω, γεγονός όμως είναι ότι, το μυαλό μου πάντα λειτουργεί σαν να προσπαθεί να θυμηθεί κάτι. Αυτή η παρατήρηση με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι οι ιδέες μου, αφού μοιάζουν να ανασύρονται από τη μνήμη μου, δεν είναι δημιουργημένες από εμένα, άρα δεν είναι καινούριες.
Έτσι κατάλαβα ότι, δεν επιδιώκω να σας πω κάτι νέο. Όλοι οι ένοικοι αυτού του πλανήτη μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις. Το ποιος μπορεί ή θέλει να τις εκφράσει είναι η μόνη διαφορά. Όταν κανείς εκφράζεται, αποκαλύπτει μια κοινή αλήθεια. Και τότε, ανάλογα με το χαρακτήρα τους, άλλοι άνθρωποι ευγνωμονούν τον εκφραστή των αισθημάτων τους και άλλοι ανακαλύπτουν έναν εχθρό που προδίδει τα μυστικά τους."

PaTN είπε...

Nαι, ναι, Riski! Έτσι ακριβώς!
Ωστόσο, διακινδυνεύω εδώ μια σκέψη που μόλις έκανα και που απευθύνω κυρίως στον εαυτό μου: Στις προσωπικές μας σχέσεις, μήπως είναι τελικά δική μας «ευθύνη» όταν αισθανόμαστε ότι όλα έχουν ειπωθεί; Μήπως αυτή η αίσθηση δηλώνει την κούρασή μας και την απροθυμία μας να συνεχίσουμε να «μιλάμε»; Ή, σε άλλη περίπτωση, μήπως δηλώνει το φόβο μας να ακούσουμε κι άλλα, το φόβο ότι δεν μπορούμε να τα «απαντήσουμε»; Ή ακόμη, μήπως μας δείχνει ότι σ’ αυτόν τον «διάλογο» με κάποιον, δεν μας ενδιέφερε η ουσία αυτών που λέγονται αλλά η αδρεναλίνη των «μήπως» και των «αν» μέχρι να λεχθούν, μέχρι να αποκαλυφθούν δλδ τα μυστικά;

negentropist είπε...

As the final grain falls
from my hour glass,
I want to ease into my end
completely out of gas.

No regrets or anger,
knowing I had fun.
That my life meant something
when all is said and done.

Η φράση "Έτσι κι’αλλιώς έχουνε όλα ειπωθεί", έχει μία επιπλέον διάσταση για μένα.

Απο την θεωρία της Σχετικότητας συνεπάγεται ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ! Δεν υπάρχει προνομιακή παρούσα στιγμή για να γίνει διάκριση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. ΟΛΕΣ οι χρονικές στιγμές συνυπάρχουν ! Ο χρόνος απλά ΕΙΝΑΙ, δεν ρέει ! Και φυσικά το μέλλον υπάρχει ήδη, είναι εκτεθειμένο μπροστά μας στην ολότητά του, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το "δούμε", επειδή αντιλαμβανόμαστε ατελώς τον χρόνο με τις αισθήσεις μας σαν ροή στιγμών και όχι στην ολότητά του!

Με λίγα λόγια, σύμφωνα με την Σχετικότητα η ροή του χρόνου είναι "παγωμένη" και όλες οι χρονικές στιγμές βρίσκονται σε ένα χωροχονικό μπλοκ! Όπως μπορούμε να δείξουμε το "εδώ ή εκεί", έτσι μπορούμε να δούμε μονομιάς το "τότε ή τώρα", μέσα σε αυτό το ιδιότυπο χωροχρονικό μπλοκ !

Τα παραπάνω ακόμα και αν μας φαίνονται κάπως παράξενα, είμαστε υποχρεωμένοι να τα πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη, επειδή η Σχετικότητα είναι μία εξαιρετικά καλά τεσταρισμένη θεωρία, που περιγράφει το μακροσκοπικό σύμπαν με την απίστευτη ακρίβεια των 14 δεκαδικών ψηφίων !

ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΤΑ ΛΕΩ ΟΛΑ AYTA;

Γιατί απλούστατα προκύπτει μία υπέροχη θετική πλευρά, στην οποία έχουν αναφερθεί ο Albert Einstein και o Roger Penrose. Όταν πεθάνει κάποιο προσφιλές μας πρόσωπο, η σκέψη οτι εξακολουθεί να υπάρχει στο χωροχρονικό μπλοκ είναι εξαιρετικά ανακουφιστική και, κατά τη γνώμη μου, πολύ πιο ρεαλιστική απο την μεταθανάτια ύπαρξη που υποστηρίζουν οι διάφοροι θρησκευτικοί μύθοι.

Συνεπώς, ΟΛΑ είναι "ειπωμένα" και με την ... βούλα!

Για όσους-ες αισθάνονται σφίξιμο στο στομάχι απο τον ντετερμινιστικό εναγκαλισμό της Σχετικότητας, υπάρχει η διέξοδος της Kβαντομηχανικής, που περιγράφει τον μικρόκοσμο. Αυτό όμως είναι άλλη ... ιστορία.

Γιά περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχει το σχετικό άρθρο στο blog μου:

H Ροή του Χρόνου

Kαλή Κυριακή, με ένα σχετικό τραγούδι:

Time is on my side

Kαι μη ... ξεχνάτε. Όλα είναι ειπωμένα. Και αυτά που ειπώθηκαν, αλλά και αυτά που θα ειπωθούν. Υπάρχουν στο χωροχρονικό συνεχές !

:)

Νimertis είπε...

ναι μεν όλα είναι ειπωμένα φίλη μου Αλεξ, αλλά και ο καθένας από μας έχει την αλήθεια του, τα βιώματά του, την μοναδική του οπτική... πάντως ομολογώ ότι έχεις ένα απόλυτα δικό σου εκφραστικό ύφος που με κεντρίζει... να σαι καλά!!

vague είπε...

@PaTN, υποθέτω ότι όλοι έχουμε αναρωτηθεί γι' αυτό που λες.
Ωστόσο ειδικά για τις προσωπικές σχέσεις, έχω παρατηρήσει ότι όσο πιο επιφανειακή είναι μια σχέση τόσο πιο εύκολα "τελειώνουν" αυτά που θα μπορούσαμε να πούμε μέσα σ' αυτές.
Με τις βαθιές σχέσεις μας με τους άλλους, η δική μου εμπειρία λέει ότι αυτό δεν συμβαίνει.
Με τους ανθρώπους που σχετίζομαι βαθιά και ουσιαστικά, αυτά που έχουμε να πούμε, φαίνεται να πολλαπλασιάζονται με τον καιρό. :))

Υποθέτω ότι η Alex στο παραπάνω ποίημα αναφέρεται στις μεγάλες, κεντρικές αλήθειες. Η συζήτηση γύρω από αυτές όμως, δεν μπορεί ποτέ να εξαντληθεί.

kanivallos είπε...

Όσοι βιάστηκαν να ερμηνεύσουν τα "λόγια" της, μπορούν να περιμένουν τη...μετάφραση της συγγραφέως

Alex είπε...

Μάλλον όλοι μας έχουμε κάποιο δίκιο , αν'αλογα με το βαθμό μυωπίας μας !
PaTN νομίζω ότι η Riski απαντάει στο αν θέλουμε ή όχι να ακούσουμε την ουσία , στις βαθειές και αληθινές σχέσεις , στις σχέσεις δλδ που μας ενδιαφέρουν δεν αφήνουμε την ουσία ποτέ , δεν μας κουράζουν ποτέ , μα κι'άν ακόμα μας κουράσουν έχουμε το ειλικρινές δικαίωμα να ζητήσουμε παύση κάπως έτσι :" θα μπορούσαμε ίσως να συνεχίσουμε κάποια άλλη στιγμή ? "
Δες εδώ στον κυβερνοχώρο , αν δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε σεένα σχόλιο , δεν το κάνουμε! όταν το κάνουμε απο ανάγκη τότε πάμε να στήσουμε μια κατ'ανάγκη επικοινωνία και αυτό φαίνεται περισσότερο απ'ότι φανταζόμαστε.

Riski ,μόνο οι μεγάλες αλήθειες μπορούν να προβληματίσουν , να πουλήσουν ,να προκαλέσουν το κοινό ενδιαφέρον γι'αυτό άλλοστε και είναι πολυφορεμένες.Τώρα λέω πως οι υποκειμενικές προσεγγίσεις αυτών ενίοτε διαφοροποιούν το χιλιοειπωμένο (όπως είπε και η PaTN).
Δεν λέω πως οι υποκειμενικές προσεγγίσεις δεν θα πρέπει να ασχολούνται με τις μεγάλες αλήθειες αλλά να μην αντιγράφουμε κλισέ συμπεράσματα να μην κάνουμε δήθεν δρόμους τους κατ'ουσίαν παραδρόμους.
negentropist μου αρέσει η επιστημονική σου προσέγγιση μα πάνω απ'όλα μου αρέσει που συμφωνούμε!
nimertis , ευχαριστώ για τα ευγενικά σας λόγια
με χαροποιούν ιδιαίτερα.

Alex είπε...

Χρήστο , δεν χρειάστηκε τελικά μετάφραση , καθότι ήταν ευκολοερμήνευτο το δηλωθέν ανάγνωσμα.

PaTN είπε...

Alex, με την Riski συμφωνώ 100%. Την απάντησή σου, ομολογώ πως δεν την καταλαβαίνω τελείως, αλλά έχω την εντύπωση πως είναι θυμωμένη. Δεν καταλαβαίνω γιατί, δεν είχα σκοπό να σε προσβάλλω (ούτε θα έγραφα κάτι αν μου περνούσε, έστω, απ'το μυαλό ότι σε προσβάλλω), αλλά αν το έκανα ζητώ συγνώμη. Προσωπικά δεν προσπάθησα να ερμηνεύσω τις δικές σου σκέψεις. Βρίσκω τις σκέψεις σου πολύ ενδιαφέρουσες και απλά κεντρίζουν τις δικές μου. Θεώρησα ότι αυτό θα σου άρεσε και θα σε ενδιέφερε να ακούσεις σκέψεις που γεννιούνται απ΄τις κουβέντες σου. Μόνο αυτό έκανα. Αν με κάτι απ' όσα έγραψα δεν συμφωνείς, θα μπορούσες απλά να μου το πεις..
Δεν σε ξαναενοχλώ...

Alex είπε...

έι PaTN λάθος κατάλαβες !
άλλοστε επισήμανα πως όλοι ουσιαστικά συμφωνούμε επι της ουσίας , ποτέ δε θα σκεφτόμουν κάτι αρνητικό για ένα σχόλιο και δεν θα το έγραφα ευθέως, διότι δεν μου αρέσουν τα υπονοούμενα.Φυσικά και μ'αρέσει νάκούω σκέψεις όχι μόνο συνπλέουσες αλλά και αντικρουόμενες των δικών μου...αυτή είναι η ουσία της επικοινωνίας τελικά...μάλλον δεν το έθεσα σωστά ή μάλλον έθιξα λάθος τις δικές σου ευαισθησίες!
Συγνώμη εκ βαθέων PaTN !

PaTN είπε...

Εγώ ζητώ συγνώμη που στραβοκατάλαβα.. Τώρα που ξαναδιαβάζω την απάντηση υπό το φως της διαβεβαίωσής σου, τη διαβάζω αλλιώς.. :-)

Συγνώμη. Ειλικρινά.

Alex είπε...

ok PaTN !

Ανώνυμος είπε...

και λόγο υπερβάλλον ?

"υπερβάλλοντα",μήπως;

Alex είπε...

για τη διόρθωση : υπερβάλλων
εκτιμώ την ορθογραφική σας παρεμβολή και ρωτώ έκπληκτη χωρίς να αναμένω απάντηση αγαπητέ "Ανώνυμε" : αυτό και μόνο σας παρακίνησε να σχολιάσετε την παρούσα ανάρτηση ?
Ότι και να είναι θα το θεωρήσω καλοπροαίρετο.

theo1457pa είπε...

δεν λεμε τιποτα.. φιλεεε

Alex είπε...

η σιωπή είναι χρυσός Φίλεεεεε ...