Όλο καλοσωρίζουμε το νέο χρόνο όμως ,πάντα ξεχνάμε να του δείξουμε την πόρτα...

Ντυμένοι στα καλά μας , κεφάτοι στολισμένοι σα να'χουμε στο σπίτι καλεσμένο,
σα να 'χουμε  ολόλαμπρη γιορτή ,
σα να βαφτίζουμε το μοναχόπαιδό μας ,
σα να μην έχουμε έγνοιες κι'άλλα βάσανα ανοικτιρμόνως να λιμαίνονται τη σάρκα μας και ομότροπα
να φέρουν θόλωση στο νού μας  καλοσωρίζουμε το νέο που θα ρθεί!
Εβέ ! φάνηκε κιόλας !
Ευχές ξανά, χαρούμενοι ασπασμοί,εγκάρδια χαμόγελα,
χορός , ξεφάντωμα ...ώς το πρωί !
Τ'άλλο ξημέρωμα "ο νέος" βολεύτηκε στη θέση του παλιού - που
απαρνηθήκαμε καθώς τον θέσαμε εκποδών ως κύριο αίτιο των συμφορών που κουβαλούσε ...κι'εκείνος βρουχισμένος έφυγε..
Μα όταν τελειώσει η γιορτή, η χλαβοή και σαλαγιάσει ο σηκωμός ,
τότε γινόμαστε όπως είμασταν και πριν ..
σάμπως θα άλλαζε και τίποτα και τούτη η εκθρόνιση ?
Έλα όμως που όσο μεγαλώνουμε
χαιρόμαστε πολύ τα παραμύθια !!

3 σχόλια:

vague είπε...

Χωρίς παρηγοριές κι ελπίδες δεν αντέχεται, είπαμε...
Όσο μικρότερο το κόστος, τόσο ανώδυνο το τραύμα.

Τις ευχές μου! (Ό,τι κι αν αυτές προσφέρουν.) :)

Alex είπε...

Riski, ευχές πάντα ευπρόσδεκτες !κατά τα λοιπά...ζητείται ελπίς που να ευσταθεί !!

matthaios είπε...

Καλησπέρα και απο εδώ,και Χρόνια πολλά,Καλή χρονιά να έχουμε.Κάθε χρόνο καινούριες ελπίδες και προχωράμε...Προχωράμε όμως;Η μένουμε στατικοί περιμένοντας κάποιος να μας ..ταρακουνήσει;Η ζωή περνάει και οι περισότεροι δεν κάνουμε τίποτα ,παρά να παραμένουμε στατικοί,μοιρολάτρες....