Ντυμένοι στα καλά μας , κεφάτοι στολισμένοι σα να'χουμε στο σπίτι καλεσμένο,
σα να 'χουμε ολόλαμπρη γιορτή ,
σα να βαφτίζουμε το μοναχόπαιδό μας ,
σα να μην έχουμε έγνοιες κι'άλλα βάσανα ανοικτιρμόνως να λιμαίνονται τη σάρκα μας και ομότροπα
να φέρουν θόλωση στο νού μας καλοσωρίζουμε το νέο που θα ρθεί!
Εβέ ! φάνηκε κιόλας !
Ευχές ξανά, χαρούμενοι ασπασμοί,εγκάρδια χαμόγελα,
χορός , ξεφάντωμα ...ώς το πρωί !
Τ'άλλο ξημέρωμα "ο νέος" βολεύτηκε στη θέση του παλιού - που
απαρνηθήκαμε καθώς τον θέσαμε εκποδών ως κύριο αίτιο των συμφορών που κουβαλούσε ...κι'εκείνος βρουχισμένος έφυγε..
Μα όταν τελειώσει η γιορτή, η χλαβοή και σαλαγιάσει ο σηκωμός ,
τότε γινόμαστε όπως είμασταν και πριν ..
σάμπως θα άλλαζε και τίποτα και τούτη η εκθρόνιση ?
Έλα όμως που όσο μεγαλώνουμε
χαιρόμαστε πολύ τα παραμύθια !!
3 σχόλια:
Χωρίς παρηγοριές κι ελπίδες δεν αντέχεται, είπαμε...
Όσο μικρότερο το κόστος, τόσο ανώδυνο το τραύμα.
Τις ευχές μου! (Ό,τι κι αν αυτές προσφέρουν.) :)
Riski, ευχές πάντα ευπρόσδεκτες !κατά τα λοιπά...ζητείται ελπίς που να ευσταθεί !!
Καλησπέρα και απο εδώ,και Χρόνια πολλά,Καλή χρονιά να έχουμε.Κάθε χρόνο καινούριες ελπίδες και προχωράμε...Προχωράμε όμως;Η μένουμε στατικοί περιμένοντας κάποιος να μας ..ταρακουνήσει;Η ζωή περνάει και οι περισότεροι δεν κάνουμε τίποτα ,παρά να παραμένουμε στατικοί,μοιρολάτρες....
Δημοσίευση σχολίου