Eσύ

Τόσα πράγματα ωραία μου χαμογελάνε.
Εσύ ομορφαίνεις τη μορφή μου καθώς περιμένεις
τις αχτίδες του ήλιου εσύ να τις στολίσεις πάνω μου
για να καθρεφτίζεις στα μάτια μου το πρόσωπο σου.
Με ντύνεις με τα ρούχα σου μα εγώ φοβούμαι μη μου πάνε
πιότερο από τα δικά μου.
Κλείνω τα μάτια να μη δώ.
Κλείνω τ’ αυτιά μου μην ακούσω τον καθρέφτη να περιγράφει
εσένα στη μορφή μου!
Ήλιε γλυκιέ γλυκόφωτε άκου πως ανήλεα φωνάζουν οι αισθήσεις μου
και ολοζώντανος ο οίκτος μου για μένα που θα μείνω ολομόναχη!
ήλιε γλυκιέ στου φεγγαριού το πέρασμα ζητώ να με παντρέψεις
με αυτό που ονειρεύεται η ψυχή μου
χωρίς τα στέφανα γενναία να με πνίγουν,
μονό λουλούδια και τραγούδια
κι ένα κατάμαυρο δαντελένιο μισοφόρι
που όλο θα χάνεται στο φως του ήλιου σαν χορεύω…
έρωτας θάνατος κι εκεί βαθύ πηγαδι..εκει μου πρόσφερες
αυτό που εσύ περίμενες μια ζωή , δυο ζωές!
σ 'ευχαριστώ που ήσουνα εκεί κι ας μη σε είδα
αρκεί που ένιωσα το τρυφερό σου χάδι πάνω στου στήθους μου την άσβεστη λαχταρά!