ιδέες απρόσκλητες οικοιοποιούμενες τη φιλόξενη διαθεσή μου παραπλανώντας τις προτεραιοτητές μου, λάβανε θέση στην ιεραρχία των "προς διεκπαιραίωση" σχεδίων μου.
Αυτή η απρόβλεπτη μεταλλαξή μου ερεθιστική για πολλούς ενοχλητική για μένα, όσο κι'άν με ταράζει ένα είναι σίγουρο : πως θρασύτατα επιτυγχάνει να με κάνει να αποζητώ τις μεταλλάξεις ωσάν χαμελαίων που κρύβει πίσω απο τα χρώματα το βαθύτερο των χρωμάτων ........................ εκείνο της ψυχής του.
2 σχόλια:
πολύ ενδιαφέρουσα... εξομολόγηση... στο σημείο αφετηρίας ενός άλλου ταξιδιού λοιπόν;
'απρόβλεπτη μετάλλαξη' λες... κι αυτό είναι ένας ασύνορος κόσμος!
την καλησπέρα μου...
Ασύνορος κόσμος αγαπητέ nimerti , σωστά, τα μέσα μας είναι ασύνορος κόσμος γι'αυτό και μεταλλάσεται με "συνοπτικές διαδικασίες" :))
Δημοσίευση σχολίου