απρόβλεπτα

 
φτερά στους ώμους μου φυτρώσανε με φανερές προθέσεις κίνησης,
ιδέες απρόσκλητες οικοιοποιούμενες τη φιλόξενη διαθεσή μου παραπλανώντας τις προτεραιοτητές μου, λάβανε θέση στην ιεραρχία των "προς διεκπαιραίωση" σχεδίων μου.
Αυτή η απρόβλεπτη μεταλλαξή μου ερεθιστική για πολλούς ενοχλητική για μένα, όσο κι'άν με ταράζει ένα είναι σίγουρο : πως θρασύτατα επιτυγχάνει να με κάνει να αποζητώ τις μεταλλάξεις ωσάν χαμελαίων που κρύβει πίσω απο τα χρώματα το βαθύτερο των χρωμάτων ........................ εκείνο της ψυχής του. 

2 σχόλια:

Νimertis είπε...

πολύ ενδιαφέρουσα... εξομολόγηση... στο σημείο αφετηρίας ενός άλλου ταξιδιού λοιπόν;
'απρόβλεπτη μετάλλαξη' λες... κι αυτό είναι ένας ασύνορος κόσμος!
την καλησπέρα μου...

Alex είπε...

Ασύνορος κόσμος αγαπητέ nimerti , σωστά, τα μέσα μας είναι ασύνορος κόσμος γι'αυτό και μεταλλάσεται με "συνοπτικές διαδικασίες" :))