Τρεις στίχοι διασχίζοντες
θαρρώ ακροπατώντας
του πενταγράμμου τη φορά
νότες αναζητώντας ,
φλυαρούν..
Ώ πόσο διασκεδάζανε
στις κλίμακος τα μέρη
κι’αν κάτι αναζητούσανε
κανείς θεός δεν ξέρει.
Ωωωωωω…ακούστηκε υψίφωνο
τι έγινε μ’ αυτούς
μια ψηλά
μια χαμηλά
θαρρείς πως περιοδεύουνε
σε κόσμους ζηλευτούς.
Κι’ενώ συνέχεια ψάχνανε
για άλλα πιο σπουδαία
πίσω τους φώναζε η «λα»
σαν ενζενί μοιραία !
Παρέα ήτανε και η «ντο»
και η «μι» διπλά μιλάει
κι’ενώ καλεί τη «ρε» μαζί
όλο τη «σολ» φιλάει!
Όλο αυτό το μπέρδεμα ξεμυάλισε τους στίχους
που ενώ τους γέννησε η σιωπή
λατρεύανε τους ήχους!
Όμως δες !
Οι νότες πανούργα θηλυκά
τους στίχους ξελόγιαζουν
και με λωτούς ,
και με λωτούς ,
και με μαντζούνια παστρικά
τους κάναν να ξεχάσουν
πως στη σιωπή γεννήθηκαν
στις νότες θα γεράσουν.
5 σχόλια:
" .. Οι νότες πανούργα θηλυκά
τους στίχους ξελόγιαζαν
και με λωτούς ,
και με μαντζούνια παστρικά
τους κάναν να ξεχάσουν
πως στη σιωπή γεννήθηκαν
στις νότες θα γεράσουν."
Έξοχο !
Καλημέρα ..
:)
Kαλημέρα Σταύρο !!!
Ευχαριστώ πολυ !
πανέμορφο και αισιόδοξο.
δημητρης
Υπέροχο... Σαν μία ελεγεία, μία ωδή...
Σ'ευχαριστώ Δήμε !
Δημοσίευση σχολίου