Ψηφοθέτημα


                                                                                             photo

Έτσι άπληστοι που είμαστε
αντι να ψάχνουμε ψωμί
γυρεύουμε το μαγικό λυχνάρι.

Έχω δυό λόγια να σου πώ
μα είναι το στόμα μου κλειστό
κι'αυτά τα χείλη μου
της σκέψης μου προδότης.

Εσύ εκεί να κυνηγάς τον εαυτό σου,
κι'εγώ να τρέχω να ξεφύγω απ'το ανίκητο" εγώ μου",
ίδιος ο αγώνας μας,
όλο νικάω
μα εσύ είσαι πάντα ο σπουδαίος.

Βγαίνω απ'το σπίτι το πρωί
αφού θαυμάσω όλο αυτό που αφήνω μέσα.

Βυσσοδομούμε για να μείνουμε
όπως είμαστε : χαρταετοί χιλιάδες στο στερέωμα.

Αν πείς για κείνα τα φτηνά ξενοδοχεία
αν δεν υπήρχανε κι'αυτά
θα'ταν οι δρόμοι  μαυσωλεία αξιών.



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δ ειπε: τα αρτια κειμενα δεν αφορουν ποτε εναν

negentropist είπε...

Δεν είναι καθόλου δύσκολη η επιλογή μεταξύ βαρετών μονοπατιών (που έχουν καταντήσει μαυσωλεία αξιών!) και ξενοδοχείων .. ημιδιαμονής :)))

You know I'm no good

Ωραία ανάρτηση, Αλεξία !!!

:)

Νimertis είπε...

η τελευταία φράση εξαιρετικής δύναμης και αλήθειας... την καλησπέρα μου φίλη μου Αλεξ

Alex είπε...

Ανώνυμε ,τα άρτια κείμενα δύσκολα τα φτάνει κανείς..είθε να μπορούσα λέω πάντα.
Σταύρο, αβίαστη επιλογή ίσον σωστή επιλογή ..την καλημέρα μου !
Aγαπητέ Nimerti ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια !

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο... Θα συμφωνήσω με το Νημερτής.

Alex είπε...

Ευχαριστώ Δήμε !