Κάποτε αναζητούσαμε νέες ιδέες ,πληροφορίες , δεδομένα και όταν τα λαμβάναμε (σταδιακά ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τη λογική της ύπαρξης τους) τα αποδεχόμασταν ενίοτε ή τα απορρίπταμε διότι δεν αρμόζανε στην ιδεολογία και στη στάση ζωής μας-είχαμε προλάβει ωστόσο να επιλέξουμε τη στάση ζωής χωρίς ο πλουραλισμός να αποτελεί τροχοπέδη (ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε ο πολιτικοκοινωνικοθρησκευτικός πλουραλισμός τροχοπέδη στις επιλογές των ανθρώπων όσο συνιστά σήμερα) στην εξέλιξη μας , τουναντίον σαν από μηχανής θεός εμφανιζότανε υπό την μορφή εναλλακτικής επιλογής στα δύσκολα !
Είναι παράλογο να θεωρούμε αυτονόητη παραδοχή το υψηλό μορφωτικό και πολιτισμικό επίπεδο του λαού μας στο σύνολο του εξομοιώνοντάς το με την ευχέρεια/δυνατότητα όλο και περισσότερων στον εύκολο πλουτισμό/δανεισμό. Και ενώ θα έπρεπε η βιοτική μας εξέλιξη να ακολουθεί τη μορφωτική, εντοπίζεται μια ανάστροφη διαδικασία , που αν της δίναμε την δέουσα σημασία ίσως να βρίσκαμε την αιτία της περίφημης πτώσης (ηθικής-πολιτικής-δημοσιονομικής) του έθνους μας.
Ναι αλλά τώρα τι ? θα έλεγε κανείς..
Ακόμα και τώρα η λύση στο πρόβλημα μας βρίσκεται εκεί, στον αυτοπροσδιορισμό μας , στην επανατοποθέτηση μας και την απομόνωση μιας συγκεκριμένης στάσης ως προεπιλεγμένη έναντι των πολλών δεδο(σ)μένων .
Επιπλέον οφείλουμε να κατανοήσουμε πως η ενίσχυση της παραγωγικότητας του λαού μας δεν γίνεται με τη διεύρυνση των ευρωπαϊκών κονδυλίων επιχειρηματικότητας (που στις περισσότερες των περιπτώσεων μεταφράζονται σε «διάττοντες αστέρες επιχειρήσεις άνευ ουσιαστικού αντικειμένου») αλλά με την επιστροφή μας στην παραγωγή αγαθών, υπηρεσιών, ιδεών ,έργων με το να αναπτύξει ο καθένας ξεχωριστά τις κυριότερες δεξιότητες και ικανότητές του .
Αδέρφι της παραπάνω στροφής θεωρείται και η υποστήριξη υμών από εμάς , τουτέστιν ότι αν πιστέψουμε στην ανωτερότητα των δυνατοτήτων μας , σαφέστατα και ότι παράγουμε θα είναι θεωρητικά και πρακτικά ασυναγώνιστο από αντίστοιχο άλλου λαού.
Με λίγα λόγια , οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες μας , επιπλέον να δώσουμε στα παιδιά μας κίνητρα για την ανάπτυξη των αντιστοίχων δικών τους δεξιοτήτων/ικανοτήτων αλλά και να υποστηρίζουμε τις εγχώριες προσπάθειες χωρίς να τις αποστρεφόμαστε υπό το φόβο του ευρωπαϊκού περιθωρίου.
7 σχόλια:
ΘΑ σε λυπήσω, αλλά νομίζω ότι είναι άκρως θεωρητικό το άρθρο επικαλούμενο το συναίσθημα κι όχι τη λογική :)
προσωπικά δεν αισθάνομαι πως εγείρεται εντός μου κάποια αντίρρηση σε όσα διάβασα στις ψύχραιμες και λογικές σου θέσεις φίλη μου Αλεξ... όμως, όλα όσα προτείνεις προυποθέτουν δράσεις σε καιρό 'ειρήνης' και είμαστε σε καιρό 'πολέμου'... χρειάζονται πιο δυναμικές απαντήσεις νομίζω... το πρώτο βήμα πάντως είναι στις ερχόμενες εκλογές να δούμε τι βαθμό ωριμότητας έχουμε επιτύχει... αν και πάλι δώσουμε στον ένα κλέφτη αυτοδυναμία ή στον άλλο κλέφτη την πρωτιά και όλα αυτά τα άθλια, θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τίποτα... συμφωνώ με την αυτενέργειά μας και την ανάπτυξη προσωπικών και άλλων δεξιοτήτων... οι νέοι όμως φεύγουν φίλη μου, δεν θα μείνει στο τέλος κανείς εδώ να αναπτύξει τίποτα... έχουμε πολλές δυνατότητες και αληθινά το ζούμε αυτό σε καθημερινή βάση... σε πολιτικό επίπεδο όμως θα αποδείξουμε ότι έχουμε πάθει κι έχουμε μάθει;
συγνώμη για την φλυαρία... να'σαι καλά και να δίνεις αφορμές διαλόγου...
Χριστός Ανέστη!Η Ελλάδας ειναι στην ..εντατική!..Πρέπει κάποιος "κουζουλός"επιτέλους να μας σώσει..Και άποψή μου υπάρχει.Για τον Καμμένο μιλάω. Άλλους δεν βλέπω..
Δήμο , θα ήθελα να διαφωνήσω μιας και η λογική και το συναίσθημα είναι κατά βάθος συγκοινωνούντα δοχεία , η αναλογία των δύο είναι που διαφοροποιεί μια πρόταση ή ένα ενδεχόμενο.Έρχομαι να πω πως με το συναίσθημα ενεργοποιούμαι τη λογική, τουτέστιν ότι αν σκεφτούμε τη δυναμή μας , αυτή που εως τώρα ήταν ανεκμετάλευτη, τότε λογικά σκεπτόμενοι να ενεργήσουμε όπως πρέπει και προπάντων χωρίς θομό και οργή για τα λάθη που κάναμε και που τα βαφτίζουμε "λάθη των άλλων".....την καλημέρα μου !!
Αγαπητέ nimerti , είναι σπουδαίο έστω και σε τούτη την ύστατη στιγμή να λειτουργήσουμε ωσάν να πολεμάμε αλλά...δεν είμαιστε ενωμένοι...πως γίνεται να βλέπουμε το σύννεφο να έρχεται και να μην υποψιαζόμαστε μπόρα βολευόμενοι στο "ίσως βρέξει" ?
πρέπει να βοηθήσουμε , να ξυπνήσουμε όσους κοιμούνται ακόμα,να πολεμήσουμε ναι αλλά μας λείπει το εγχειρίδιο του πολεμιστή και σκορπίζουμε, χωριζόμαστε σε 36 κόμματα ...μακάρι να πάψουμε να σκορπίζουμε έστω και τώρα !
να φλυαρείς αγαπητέ nimerti , διότι η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός..
matthaio, φυσικά και υπάρχει κάποιος αλλά έχουμε γίνει τόσο δύσπιστοι που ακόμα κι'άν είναι όντως αυτός που χρειαζόμαστε , η πίστη μας ζυγίζει ίσα με την αμφιβολία μας !
Χρόνια πολλά κι'απο μένα !
Ναι δεν έχεις άδικο.Αλλά πρέπει όμως να μάθουμε τουλάχιστον και το ..καινούριο.
Δημοσίευση σχολίου