ψευτογέννεση

                                          edit by t.papadopoulos

        

γιατί ερχόσαστε εδώ

εσείς και τα πανέμορφα παιδιά σας

τα επαίσχυντα τα ψεματά σας ?

τάχα περνούσατε τυχαία

μα όμως μου φέρνετε λαθραία
εμπόρευμα στο μιλητό
διόλου μα διόλου αποδεκτό ,

κι όσο μιλάτε εγώ κωφαίνω
λίγο αέρα ανασαίνω
και όταν φεύγεται τον βγάζω
τα μέσα μου να μην ταράζω.

αν δε , ξανάρθετε θα δείτε
κλειστή την πόρτα κι'ίσως πείτε
έχουμε σφάλμα κι'άν το βρούμε
στο σπίτι σας θα ξαναμπούμε,

κι'ύστερα πνίχτε τα παιδιά σας
που δεν τα γέννησε η καρδιά σας
γιατί τα ψεματά σας μόνο
μου πήραν όλο τ'οξυγόνο.

Αιώνια λιακάδα

edit by T.papadopoulos

Η λιακάδα του μυαλού είναι καθώς είπανε αιώνια,ασύχαστη,αστείρευτη ακόμα κι’όταν αναπαύεται, όταν χαμογελά το φώς της φαίνεται και βγαίνει προς τα έξω..

Άλλοτε, όταν σκοτεινιάζουμε και θλίψη διαπερνά το πρόσωπο μας, εκείνη κρύβεται λες και φοβάται αυτή την αγριάδα του προσώπου όταν θλίβεται…

Μα όταν αρχίζουν οι παλμοί να ξαναβρίσκουν την παλιά τους συμφωνία, τότε αυτή εκεί στο κεφαλόσκαλο μας περιμένει με καινούργια φορεσιά , λευκή , κατάλευκη με ένα κρίνο, ρούχο ακριβό και μια υπόσχεση ότι αυτά που θα γεννάμε θα’ναι μόνο επιθυμίες.

Περί βλακείας..

• Όντας φιλέσπλαχνος και τολμηρός κινδυνεύεις να χαραχτηριστείς ως βλάκας,

όντας άσπλαχνος και άτολμος έχεις τις περισσότερες πιθανότητες να είσαι βλάκας.

•  Βλακεία είναι το να προσπαθείς να πείσεις τους άλλους ότι δεν είσαι βλάκας.
• Δείγμα βλακείας είναι και το να κάνεις τον έξυπνο.

Aziza Mustafa Zadeh - My Funny Valentine

αφορισμοί (σε επανέκδοση)

 Μα κι’ αν στεκόμουνα να σε παρατηρώ
τα ίδια θα’ βλεπα :
μια μπόχα από μπαρούτι και μεθάνιο να σ’έχουνε συνέχεια κυκλωμένο –
σαν το κουνάβι που δεν έχει ούτε φίλους ούτε εχθρούς .
Αν σε εχθρεύονται είναι επειδή είσαι εκεί και ερεθίζεις τα ρουθούνια τους.
Αν σου προσφέρουν λίγη απ’τη φιλία τους , μη χαίρεσαι, ελεημοσύνη είναι γιατί μονάχα σε λυπούνται – δεν ξέρουν πως εσύ αγάπησες αυτή σου την ασχήμια και έκανες τον εαυτό σου να πιστέψει πως είναι δική σου επιλογή (αυτή η ανέραστη και νοσηρή παρενόχληση της όσφρησης υμών των υπολοίπων).
Ζήσε όπως θες μα μην πασχίζεις να μας πείσεις πως η μπόχα σου -ως διατείνεσαι σπουδαία – είναι και θαυματουργή !

Με τα λίγα που γνωρίζω τολμώ να πώ πως έχω ακόμα πολύ δρόμο για το τίποτα - εκείνο τόσο γνώριμο , αδιάστατο και συνεχώς επιδιωκόμενο.Όταν για λίγο σταματώ και ξεκουράζομαι , στο περιθώριο ζωγραφίζω πεταλούδες ζωηρές ψηφιδωτές στο κάτω μέρος της σελίδας.
 
 
τα δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους
κι'ύστερα φωνάζουν τα πουλιά
για να κρύψουν τη γύμνια τους.

  
Μαζεύουμε συνεχώς τροφή
σαν τα μυρμήγκια,
αλλά τα σπίτια μας είναι χτισμένα απο άχυρο
και στο πρώτο ψιλόβροχο
τρέχουμε να περισώσουμε
τις Montblanc πένες μας.

Βοbby McFerrin - Drive

Happy me , happy you (....για μια επέτειο )

Η χαρά μου κι'ή χαρά σου
σ'ένα σπίτι φυλαγμένη
που'χει πόρτα,που'χει κήπο
μια χαρά καλά κρυμμένη

η αγάπη όμως που σου'χω
δε χωράει σε λίγους τοίχους
κι'ούτε να κρυφτεί χωράει
σ'ενός τραγουδιού τους στίχους

είναι όμοια με λουλούδι
που ανθίζει κάθε μέρα
δε φοβάται το σκοτάδι
τη βροχή και τον αέρα

με τα μάτια μου αγγαλιάζω
του προσώπου σου τη γλύκα
κι'όλα μέσα μου φωνάζουν :
"ότι ήθελα το βρήκα"

κι'αυτό το λέω γιατί :

η δική μου ευτυχία
έχει μάθει να φωνάζει
ν'αστειεύεται συνέχεια
να χαμογελάει με νάζι!

Παραμύθια της οκάς - Μ.Πασχαλίδης

Όλο καλοσωρίζουμε το νέο χρόνο όμως ,πάντα ξεχνάμε να του δείξουμε την πόρτα...

Ντυμένοι στα καλά μας , κεφάτοι στολισμένοι σα να'χουμε στο σπίτι καλεσμένο,
σα να 'χουμε  ολόλαμπρη γιορτή ,
σα να βαφτίζουμε το μοναχόπαιδό μας ,
σα να μην έχουμε έγνοιες κι'άλλα βάσανα ανοικτιρμόνως να λιμαίνονται τη σάρκα μας και ομότροπα
να φέρουν θόλωση στο νού μας  καλοσωρίζουμε το νέο που θα ρθεί!
Εβέ ! φάνηκε κιόλας !
Ευχές ξανά, χαρούμενοι ασπασμοί,εγκάρδια χαμόγελα,
χορός , ξεφάντωμα ...ώς το πρωί !
Τ'άλλο ξημέρωμα "ο νέος" βολεύτηκε στη θέση του παλιού - που
απαρνηθήκαμε καθώς τον θέσαμε εκποδών ως κύριο αίτιο των συμφορών που κουβαλούσε ...κι'εκείνος βρουχισμένος έφυγε..
Μα όταν τελειώσει η γιορτή, η χλαβοή και σαλαγιάσει ο σηκωμός ,
τότε γινόμαστε όπως είμασταν και πριν ..
σάμπως θα άλλαζε και τίποτα και τούτη η εκθρόνιση ?
Έλα όμως που όσο μεγαλώνουμε
χαιρόμαστε πολύ τα παραμύθια !!