Σύστασις

Άκου ανθρωπάκο : με την επιθετική σου συμπεριφορά εγκληματείς και ούτε που σου περνά απο το νού το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράτεις.
Με τη στάση σου αυτή βροντοφωνάζεις σε εμάς και στα παιδιά σου :
-Κοιτάξτε με , διαφέρω απ’όλους σας (μη υπολογίζοντας το εύρος του συνόλου στο οποίο απευθύνεσαι),
-Θαυμάστε με που τολμώ και σας επιτίθεμε κανοντάς σας να ασχολείστε μαζί μου- το βλέπεις για προτέρημα εσύ αυτό ? γιατί οι περισσότεροι θα λέγανε πως «κάτι τρέχει με τα μέσα σου» ,
- Με βρίζετε γιατί κάνω κάτι που πολύ θα θέλατε να κάνατε - η παιδεία του καθενός και το πρότερο μεγαλωμά του καθορίζει αντίστοιχα τα «θέλω» του , δεν φοβούμαστε όλοι όπως νομίζεις τη δημόσια κατακραυγή ,
-Δείτε πόσο υπεύθυνος είμαι για τις συνέπειες των πραξεών μου - τόσο που έρχεσαι ακάλεστος σε χώρους ιδιωτικούς ,κάνοντας επίδειξη των γνωσιολογικών σου ικανοτήτων, και τούτο το λες εσύ υπευθυνότητα ?
-Αδιαφορώ για την απομόνωση με την οποία με απειλείτε , την προτιμώ από τη συναναστροφή μου με ανεγκέφαλους και με όσους ηδονίζονται στο να αυτοπροβάλονται-ξεχνάς μάλλον πως είσαι μέρος του κοινωνικού συνόλου και ως τέτοιο θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι ! οι ανεγκέφαλοι τους οποίους επικαλείσαι απαξιωτικά ίσως σου στάθηκαν, ίσως και να σου σταθούν αφιλοκερδώς σε κάποια φάση της μονόχρωμης ζωής σου , ενώ εσύ δεν θα ήσουν χρήσιμος σε κανέναν απο αυτούς , εκείνοι δε θα μπορούσαν να πορευθούν έστω και για λίγο με ανθρώπους υπερόπτες που κομπάζουν και φωνάζουν την ανωτερότητά τους,
- Εγώ ωσονούπω εκτελώ το χρέος μου, η ζωή δεν έχει να μου διδάξει τίποτα άλλο διότι είναι μια ατελείωτη επανάληψη πολυπαιγμένων επεισοδίων – δεν μπορείς να κρύψεις την υστερόφημη οπτική σου , όσο κι’άν προσπαθείς ,όπως κι’εμείς έτσι κι’εσύ δεν ξέρεις απολύτως τίποτα για το γίγνεσθαι του βίου μας , την αλήθεια των πραγμάτων όλοι την αγνοούμε , απλά ενίοτε εικάζουμε και βάσει των εικασιών μας πορευόμαστε.
Μέσα σου κρύβεις επιμελώς τα τεράστια υστερηματά σου!
Θα ήταν πρέπον να δουλέψεις τον λαβωμένο σου εαυτό , να φοβερίσεις το Εγώ σου που ξεχυλίζει απο οργή κλαίγοντας για την κατάντια του!-κι’εσύ νομίζεις πως η κοινωνία είναι μια γυναίκα που περιμένει να τη βιάσεις ! πόσο άνους είστε αγαπητέ !
Δεν αποτελεί προσόν η ανούσια ιδιαιτερότητάς σας και πόσο μάλλον η ενοχλητική παρεμβασή σας !
Δεν περιμένει κανείς τίποτα απο εσάς και ο λόγος που γινόσαστε ιδιαίτερα δημoφιλής είναι διότι θεωρείστε «διασκεδαστικός» - όταν όμως η συζήτηση στην οποία συμμετέχετε ολοκληρώνεται , κανείς δεν επιθυμεί να σας «φιλοξενήσει» στο σπίτι του, στην καρδιά του ή στο κρεβάτι του !
Είσαστε «λίγος» αγαπητέ και η αδυναμίες σας πολλές φορές ταράσουν την ησυχία μας (την οποία εσείς ειρωνικά αποκαλείτε «ύπνο δικαίου»),
Φροντίστε τον εαυτό σας για το δικό σας καλό και κατόπιν ανοίξτε το κουτί των συναισθημάτων σας (δεν μπορεί να μην το έχετε ! να το χάσατε στην πορεία της ζωή σας ?) και αφήστε μόνο ότι μπορεί να συνοδεύσει ένα γλυκό χαμόγελο ως την άκρη του δρόμου ,
Εκεί όλο και κάποιος θα σας περιμένει φιλόξενα...αν ποτέ μπορέσουν να τον δούν τα διάφανα μάτια σας !

Στη διαθεσή σας για οποιαδήποτε επεξήγηση

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

συχνά όταν κάθομαι στη γωνιά μου σκέφτομαι τα italics σου και αισθάνομαι "αυτάρκης".

Alex είπε...

Πως γίνεται αυτό ?

kanivallos είπε...

Το κείμενο σου καλό, εμπεριέχει εμπειρίες και συναίσθημα.
Απευθύνεται και αφορά πιστεύω σε όλους, αποτελεί τη συνείδηση μας για τις πράξεις μας ή για πράξεις που έπρεπε να κάναμε και επιδεικτικά αγνοήσαμε.
Την καλημέρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Όταν κλείνομαι στον εαυτό μου δεν σκέφτομαι καμμία κοινωνική υποχρέωση ή υπόσταση. Μου αρκώ εγώ τις φορές αυτές. Αυτάρκεια με την αρνητική έννοια λοιπόν!

Alex είπε...

Kanivallos,
χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο, μόνο που δεν είναι φτιαγμένο με εμπειρίες και συναίσθημα πλήν όμως καταγεγραμένο με την ψυχρή λογική ενός παρατηρητή.
Ατάσθαλος,
σκέπτομαι πως κάπου υπάρχουμε ή υπήρξαμε όλοι εκεί μέσα , έστω κι'άν η εμφανισή μας αυτή κράτησε για πολύ λίγο - λυπάμαι όσουν μέσα σ'αυτό το κείμενο διαβλέπουν εξ'ολοκλήρου το πορτραίτο τους , το ειδωλό τους !