Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας.
Πάντα θεωρούσα ότι η "ευτυχία" σχετίζεται καθοριστικά με την ελαχιστοποίηση της απόστασης ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις επιθυμίες μας. Δυστυχώς για μας αυτή η απόσταση ποτέ δεν μηδενίζεται !
Γνώμη μου: Είμαστε ΕΜΕΙΣ που επιλέγουμε, αν το καλοσκεφτείς, πόσο μακρυά θα στέκουν οι επιθυμίες μας από την πραγματικότητα. Άλλοι επιλέγουν πιο «απλές» επιθυμίες, άλλοι μπλέκουν μια ζωή στα δύσκολα. Θέλουν συνέχεια κι άλλα, πιο πολύ, πιο πέρα. Για τους πρώτους δεν ισχύει καν το ότι η απόσταση επιθυμιών-πραγματικότητας δε μηδενίζεται. ΕΤΣΙ τις φτιάχνουν τις επιθυμίες τους ώστε να μπορεί η απόσταση να τείνει στο μηδέν. Για τους άλλους, θαρρείς, υποσυνείδητα, η πολλή ευτυχία σημαίνει αποχαύνωση. Κι είναι «ευτυχές» που η απόσταση δεν μηδενίζεται ποτέ. Γι’αυτό εξάλλου δεν αφήνουν κάτι τέτοιο να συμβεί.
δε μπορεί ..θα υπάρχουν και άλλες υποκατηγορίες PaTN αλλά εμείς λίγο εως πολύ ωσάν μανιχαιστές τα βλέπουμε όλα : άσπρο-μαύρο. Απ'την άλλη υπάρχουν και εκείνοι που δεν μπορούν να επιλέξουν ούτε κάν τις απλες επιθυμίες τους (για του λόγου το αληθές , μια βόλτα σε μια απο εκείνες τις ψυχιατρικές κλινικές όπου υπάρχουν άνθρωποι παραγκωνισμένοι και ξεχασμένοι...αυτοί κάποτε θεωρούσαν πως μπορούν να επιλέξουν..
Κάποτε, κάποιος, κάποια στιγμή που νόμιζα πραγματικά πως πήγαινα να τρελαθώ, μου είπε πως και η τρέλα είναι επιλογή. Ακούγεται ακραίο. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να'ναι αλήθεια... Kαι προσπαθώ πάντα να το θυμάμαι στα δύσκολα. (κατά τ'άλλα...ναι, συνήθως κάθε κατηγοριοποίηση είναι απλούστευση. Σχεδόν καθένας μας είναι ξεχωριστός)
6 σχόλια:
Πάντα θεωρούσα ότι η "ευτυχία" σχετίζεται καθοριστικά με την ελαχιστοποίηση της απόστασης ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις επιθυμίες μας. Δυστυχώς για μας αυτή η απόσταση ποτέ δεν μηδενίζεται !
Το παρακάτω link ίσως να σ' ενδιαφέρει :
A Modified Proust Questionnaire
:)
Πολλοί θα συμφωνούσαν μαζί σου negentropist ,κι'εγώ επίσης, αλλά στο συμπερασμά σου αναρωτιέμαι : Δυστυχώς ή ευτυχώς ?
ενδιαφέρον το link!
Σωστά Alex ... Δυστυχώς ή ευτυχώς ? Δεν έχω ιδέα ...
Γνώμη μου: Είμαστε ΕΜΕΙΣ που επιλέγουμε, αν το καλοσκεφτείς, πόσο μακρυά θα στέκουν οι επιθυμίες μας από την πραγματικότητα. Άλλοι επιλέγουν πιο «απλές» επιθυμίες, άλλοι μπλέκουν μια ζωή στα δύσκολα. Θέλουν συνέχεια κι άλλα, πιο πολύ, πιο πέρα. Για τους πρώτους δεν ισχύει καν το ότι η απόσταση επιθυμιών-πραγματικότητας δε μηδενίζεται. ΕΤΣΙ τις φτιάχνουν τις επιθυμίες τους ώστε να μπορεί η απόσταση να τείνει στο μηδέν. Για τους άλλους, θαρρείς, υποσυνείδητα, η πολλή ευτυχία σημαίνει αποχαύνωση. Κι είναι «ευτυχές» που η απόσταση δεν μηδενίζεται ποτέ. Γι’αυτό εξάλλου δεν αφήνουν κάτι τέτοιο να συμβεί.
δε μπορεί ..θα υπάρχουν και άλλες υποκατηγορίες PaTN αλλά εμείς λίγο εως πολύ ωσάν μανιχαιστές τα βλέπουμε όλα : άσπρο-μαύρο.
Απ'την άλλη υπάρχουν και εκείνοι που δεν μπορούν να επιλέξουν ούτε κάν τις απλες επιθυμίες τους (για του λόγου το αληθές , μια βόλτα σε μια απο εκείνες τις ψυχιατρικές κλινικές όπου υπάρχουν άνθρωποι παραγκωνισμένοι και ξεχασμένοι...αυτοί κάποτε θεωρούσαν πως μπορούν να επιλέξουν..
Κάποτε, κάποιος, κάποια στιγμή που νόμιζα πραγματικά πως πήγαινα να τρελαθώ, μου είπε πως και η τρέλα είναι επιλογή. Ακούγεται ακραίο. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να'ναι αλήθεια... Kαι προσπαθώ πάντα να το θυμάμαι στα δύσκολα.
(κατά τ'άλλα...ναι, συνήθως κάθε κατηγοριοποίηση είναι απλούστευση. Σχεδόν καθένας μας είναι ξεχωριστός)
Δημοσίευση σχολίου