σας αφήνω στην ησυχία σας να αγωνίζεστε επιτυχώς τον ένα και μοναδικό σας αντίπαλο που δεν είναι άλλος απο τον ίδιο σας τον εαυτό - είναι ο μόνος στον οποίο δεν μπορείτε να κλείσετε την πόρτα κατάμουτρα διότι - και εδώ εντοπίζω το μεγαλύτερο προβλημά σας - δεν μπορείτε να τον προσδιορίσετε.
Είναι βεβαίως παράτολμο,θα έλεγε κανείς, να στρέφομαι κατ'αυτό τον τρόπο σ'ένα συνανθρωπό μου ο οποίος μπορεί να ταραχθεί ανυπερθέτως στο άκουσμα και - το χειρότερο- στον προσδιορισμό της αδυναμίας του (την οποία αποφεύγει μανιωδώς να κοιτάξει κατάματα).
Όντας όμως λάτρης της υποκειμενικής και αντικειμενικής αληθείας , διστάζω να πράξω αντίθετα από αυτό που πιστεύω και η φύση μου προστάζει.
Σας έλεγα λοιπόν κύριε Αγησίλαε , πως είναι πλέον εύκολο να μιλάτε πίσω απο ένα σιδηρούν παραπέτασμα το οποίο, είτε δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να διαπεράσετε- αυτό απο μόνο του ομολογεί πως δεν θα παίρνατε ποτέ ρίσκο ακόμα κι'άν οι πιθανότητες επιτυχίας ξεπερνούσαν το 70%.
Η αδυναμία σας να κρατήσετε κοινωνούς όπισθεν του σιδηρούν παραπετάσματος ή ακόμα ακόμα να γκρεμίσετε αυτό το σύμβολο της "προστασίας " σας , σας κάνει ενοχλητικά απρόβλεπτους εώς και κουραστικά βαρετούς.
Και λίγο αστειευόμενη , σας διαβεβαιώ πως θα αποτελούσατε υπέροχο μουσειακό έκθεμα ή αντικείμενο επιστημονικής μελέτης καθώς ο α-κοινώνητος (παρά την ευστροφία του-η οποία τυγχάνει να φοράει παρωπίδες) χαραχτήρα σας δεν απαντάται συχνά .
Πέραν τούτου , συμβαίνει και το εξής παράδοξο : είσαστε πάντα μοναδικά πρώτος , σωστός στις διαπιστώσεις σας , αναμφισβήτητα "αξιωματικός" στα λεγομενά σας , υπερβολικά πετυχημένος στις ενεργειές σας (οι οποίες βεβαίως έχουν 0% ρίσκο) και πάντα μα πάντα νικητής σ'αυτό τον αγώνα ζωής με τον αιώνια μοναδικό σας αντίπαλο , ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ !
Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να ταράξουμε την πολύτιμη ησυχία σας - αυτό άλλοστε το κάνετε απο μόνος σας όταν θέλετε να δημιουργήσετε τεχνική εσωτερική κρίση για να αλλάξετε για λίγο το σκηνικό του βίου σας.
Ίσως αν ερχόσασταν αντιμέτωπος με την πραγματικότητα θα παθαίνατε αυτό που λέμε "πολιτισμικό σόκ".
Είναι προτιμότερο να μείνετε στον κραταιό σας παράδεισο ή κόλαση - το ονομάζετε κι'αυτό κατά πως επιθυμείτε - που έχει αγγέλους μαριονέτες και δέντρα με λωτούς.
Είστε σπουδαίος κύριε Αγησίλαε , εκεί όπου επιλέξατε να ευρίσκεσθε , μα όταν μπορέσετε λύστε μου μια απορία :
Πως γίνεται ενώ είσαστε αόρατος να αφήνετε ευτελή ίχνη ? έτσι δίνετε την εντύπωση πως βαρεθήκατε τους μοναχικούς σας περιπάτους αλλά γιατί δεν το ομολογείτε ? άλλοστε στον δικό μας κόσμο η μετάνοια επιτρέπεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου