Le petite café

Κυριακάτικο πρωινό σ’ ένα χώρο τόσο οικείο.
Καμία παρουσία εκεί μέσα δεν ήταν περιττή,
Κανένα αντικείμενο δεν ήταν λάθος τοποθετημένο.
Κι’ η μουσική ! τόσο αέρινα να περιηγείται στο χώρο!
Μέσα εκεί ο φωτισμός ήταν απλώς μια προέκταση του φωτός της ημέρας
και οι λέξεις ,τα βλέμματα , τα χαμόγελα, όλα συνυπήρχαν ευχάριστα.
Μια ζεστή σοκολάτα – η σκέψη η δεύτερη!
Μια ζεστή σοκολάτα ,σα να το διάβαζα στο εξώφυλλο του βιβλίου
που είχαμε αγοράσει περιπλανώμενοι στην έκθεση βιβλίου
στην πλατεία Κλαυθμώνος : «Εκποίηση Βιβλίου»,
- Μα πώς εκποιείτε ένα βιβλίο ?
- «Το εκποιούμε χρηματικά ΜΟΝΟΝ για να κάνουμε δελεαστική την αγορά του» , ήταν η απάντηση που πήρα ( αν και δε με ικανοποίησε δεν θέλησα να προσβάλω τον τίτλο του πανηγυριού τους).
Και πάλι πίσω στο petite café
Μια ζεστή σοκολάτα, κι’ από κάτω : Βενετία – Κέρκυρα-Κωνσταντινούπολη , του Giacomo Casanova!
Λέξεις πηγαινοφέρνανε συναισθήματα , αστεϊσμοί, θύμισες , προβλήματα που λύνονται εύκολα και άλλα που μας δυσκολεύουν,
Απ’όλα είχαμε σ’εκείνο το café
Μια ζεστή σοκολάτα να παραγγείλουμε ?
Δε ρώτησα , επανέλαβα τη σκέψη του άλλου!
Ξάφνου σταμάτησε να παίζει το πικάπ ,όμως δεν ακούστηκε η παραμικρή ηχητική παραφωνία.
Το πικάπ ξανάρχισε να παίζει , χαμογελάσαμε πάλι.
Μια γλυκιά φυσιογνωμία μας πλησίασε : «καλή σας μέρα ! τι θα πάρετε?»
Αυτό ήταν !
Είχαμε ήδη πάρει !