Στ’ αλήθεια νοσταλγώ το κοριτσίστικο δωμάτιό μου , στο βόρειο μέρος του σπιτιού , γεμάτο κούκλες και μπάλες – τις κούκλες μου τις φέρνανε δώρο οι συγγενείς και τις μπάλες ο Άγιος Βασίλης. Πάντοτε ίδιο ήτανε το δώρο της πρωτοχρονιάς : μια μπάλα ! τη μια με δίχτυ ή χωρίς , την άλλη έτσι τυλιγμένη ώστε να μην το καταλάβω .Πάντα θυμότανε αυτός ο Άγιος να μου φέρει το ίδιο δώρο , λες και με έβλεπε να παίζω με τ’ αγόρια στις αλάνες .Όπως και να ’χε εγώ χαιρόμουνα , κι’ είχα μαζέψει τόσες μπάλες , όσα τα χρόνια μου ως την Τετάρτη τάξη του δημοτικού .
Μετά έμαθα το μυστικό αυτού του Άγιου : το βράδυ που εμείς (εγώ και τα αδέρφια μου) κοιμόμασταν , πήγαινε (ο Άγιος - με τη μαμά ) σε φιλικό σπίτι και παίζανε χαρτιά ώσπου να μπει για τα καλά ο καινούργιος χρόνος .Όταν το βράδυ επιστρέφανε όλα τα μαγαζιά με τα παιχνίδια ήτανε κλειστά και παρότι ποτέ δεν φροντίζανε από πριν το δώρο μου δεν ανησυχούσαν διότι ο κύριος Λευτέρης – το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μας – ήταν πάντα στη διάθεση του καλού Άγιου –μπαμπά μου ! έτσι ο μπαμπάς περνώντας απέξω από το μαγαζάκι του κυρ-Λευτέρη δεν χρειαζότανε καν να χτυπήσει αφού ο γλυκύτατος γέροντας ήξερε και άφηνε κάθε πρωτοχρονιά έξω από την πόρτα του μαγαζιού το μόνο παιχνίδι που διέθετε στο μαγαζί του : μια μπάλα !
Έτσι λοιπόν είχα γεμίσει το δωμάτιο μου με μπάλες σε όλα τα χρώματα τις οποίες φύλαγα για να παίζω όταν θέλω μόνη μου , αφού δεν είχα φίλες και οι φίλοι μου θα λέγανε κοριτσίστικη τη μπάλα μου.
Κούκλες και μπάλες συντροφιά μου στο δωμάτιο .Όλες τις φύλαξα , δεν πέταξα ούτε μια !
Πράγμα περίεργο , αντί να βαριέμαι - το ίδιο δώρο κάθε πρωτοχρονιά- θαρρώ πως την περίμενα εκείνη τη μπάλα που θα μου έφερνε ο Άγιος Βασίλης γιατί εκείνη ήταν άλλο ,ήτανε μαγική γι’ αυτό και δεν τη μοιραζόμουν με κανέναν!
Και ομολογώ πως ακόμα περιμένω μην τύχει και θυμηθεί αυτός ο άγιος περνώντας απ’ το σπίτι μου πάλι ν’ αφήσει καμιά μπάλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου