nuda veritas

Παραπάνω απ'όσα γυρεύουμε έχουμε , όμως
πέπλο θαμπό καλύπτει τον πλούτο της περι-ουσίας μας,
τέτοιο που να μας κάνει να θέλουμε ξανά και ξανά τα όμοια μ'εκείνα που'χουμε,
γιατί στο σύθαμπο, η απόχτηση υπερτερεί της κατοχής και
η λήθη , της αποχτήσεως ιέρεια , αφορίζει ότι παρήλθε.

6 σχόλια:

Eriugena είπε...

πολλά όμως απ΄αυτά που έχουμε δεν είναι δικά μας, έτσι δεν είναι; και η μνήμη που έχουμε κι αυτή δική μας δεν είναι..

Ανώνυμος είπε...

αξιο απομνημονευσης κειμενο

Alex είπε...

Eriugena, ακόμα χειρότερα να τα'χουμε δανεικά και να τα ξεχνούμε ! μα πως θα τα επιστρέψουμε αν χρειαστεί ? κι'η μνήμη μας σπίτι δανεικό που μένουμε..μα γιατί να μη φροντίζουμε το σπίτι μας ..τι σημασία που δεν είναι ολοδικό μας ?

Αtasthalos, πως να αρνηθεί κανείς τις πάντα ευπρόσδεκτες υπερβολές αφού κι'αυτές το "Εγώ μας" τρέφουν !

V είπε...

Αλεξία πέρασα να σε "δω" και να σ' ευχαριστήσω...:)
Αποχωρώ, εντυπωσιασμένη όπως πάντα από την άρθρωση της σκέψης σου και από την αίσθηση ότι σήμερα ήταν μια κερδισμένη ημέρα !
Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!
Φιλιά !!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αλαφροϊσκιωτη είσαι;

Alex είπε...

ευχές κι'απο μένα "V" :))

Dear Άσκαρ ! όπως πάντα εκτός θέματος !!