και ποιός σου είπε πως δε σε βλέπω ?..


photo
Σ'ένα σωρό αποκαϊδια ιδεών σπέρνουμε και θερίζουμε.
Τη μια η σοδιά ικανοποιεί τις προσδοκίες μας -εφήμερες κι'αυτές , με το στανιό να μείνουν λίγο περισσότερο-και την άλλη μας φωνάζει να σταματήσουμε να ξήνουμε τη ράχη της(γιατί ετούτη η γη αρνείται πια να μας ποτίζει και να μας ταϊζει).
Ένα σωρό γενιές βασίσανε την υπαρξή τους

 στο οξυγόνο του πλανήτη μας,
ένα σωρό ζωές και θάνατοι γράψαν την ιστορία μας,
 ένα σωρό μελέτες ,
πειράματα, υποθέσεις που γίνανε πραγματικότητα,
πραγματικότητες που στάθηκαν αδύνατο
να κρατήσουν στις πλάτες τους
τα όνειρα τόσων ανθρώπων - επειδή τα ονειρά τους ήταν διαφορετικά, ενίοτε ασύμμετρα
αντιμαχόμενα και τις περισσότερες φορές αδιάλλακτα και αδιαπραγμάτευτα.
Τόσες οι ασυμφωνίες σε τούτο τον πλανήτη ,
όσες οι αδυναμίες μας
και ακόμα περισσότερες
οι φωνές απο τις σιωπές μας -
που αντί να σιωπούν φωνάζουν δυνατότερα .
Η παράνοια ηγεμών των απανταχού αδυνάμων -
τόσο που τούτη η απολυταρχία γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της πραγματικότητας.
Λύσεις δε βλέπουμε γιατί πάσχουμε απο χρόνια τύφλωση.
Λύσεις υπάρχουν αλλά μας πείθουν συνεχώς πως
αναμεσά σ'εκείνες και σ'εμάς υπάρχει ένα βαθύ ποτάμι..
και πως να το περάσουμε ,
τυφλοί όντας ?
έτσι μάθαμε να ακούμε τις εντολές
των θεραπόντων ιατρών μας (επιστήμονες άνευ διδασκάλου)..
Η λύση μπορεί να είναι δίπλα μας , λέμε κάποιοι απείθαρχοι χαμογελαστοί αμφισβητείες...
μπορεί να μην υπάρχει καν ποτάμι..
και μπορεί να μην είμαστε τυφλοί
και οι εικόνες που βλέπουμε να μην είναι καθαρές εικασίες
ή κάποιου είδους virtual trip!
Η λύση είναι δίπλα μας αρκεί να πιστέψουμε πως δεν είμαστε ασθενείς.
Ποιός όμως θα μπορούσε να μας πείσει για κάτι τέτοιο ?
ο ένας τον άλλο και κάπως έτσι : εγώ τον διπλανό μου ,
ο διπλανός μου το διπλανό του κ.ο.κ
έτσι όπως γίνεται συνήθως με τις αλήθειες
που δεν παίζονται στην τηλεόραση και που
δεν διαφημίζονται στα ΜΜΕ ,σε αφίσες στο δρόμο ,
σε ηλεκτρονικούς πίνακες , σε φωτεινά αερόστατα κ.α
έτσι κάπως μπορούμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικό
όπως : το να μάθουμε να ακούμε όλες τις φωνές και όλες τις σιωπές

4 σχόλια:

Νimertis είπε...

με μεγάλη προσοχή διάβασα τις σκέψεις σου Αλεξ... και στην τελευταία γραμμή αισθάνθηκα πως έδωσες και την ορθότερη και δέουσα πρόταση...

Τόσες οι ασυμφωνίες σε τούτο τον πλανήτη ,
όσες οι αδυναμίες μας
και ακόμα περισσότερες
οι φωνές απο τις σιωπές μας -

εξαιρετικό!

Alex είπε...

σας ευχαριστώ πολύ Νimertis!

negentropist είπε...

Ναι .. ν' "ακούμε" όσο πιό πολλά μπορούμε κυρίως ανάμεσα στα κενά των λέξεων ελαχιστοποιώντας τα κάθε λογής φίλτρα ..

Είναι βέβαια απαραίτητο να έχουμε επίγνωση του ότι οι ζωές μας κατακλύζονται από έντονο "θόρυβο", που προκύπτει από τα "εύκολα" λόγια ακαλλιέργητων και συνάμα "αμόρφωτων πομπών", που ως γνωστόν αφθονούν (πχ στο διαδίκτυο) :(

Πάντως ΔΕΝ εντοπίζονται ΔΥΣΚΟΛΑ τέτοιοι τύποι αγαπητή e-φίλη! Ευτυχώς, πάντα υπάρχουν οι αθεράπευτα αλλεργικοί σ΄αυτό το κάλπικο είδος, που πάραυτα βγάζουν "σπυράκια" .. δες το (αν θες) σαν ένα είδος οπτικής-βιολογικής συνέγερσης (alarm!) :)

Sound of Silence

Kαλό σου απόγευμα Αλεξία !!

Alex είπε...

Σταύρο , άρα το "κατά των θορύβων" είναι απο μόνο του alarm :)
και συμφωνώ πως έτσι αν πορευόμαστε ,πορευόμαστε καλά !

καλό βράδυ κι'απο μένα !