Συνταίριασμα

Ψάχνεις να βρεις το «άλλο» , δημιούργημα του μυαλού σου που να’χει πλεονάζοντα προσόντα κατ’αντιστοιχία των δικών σου ανικανοποίητων –ανυπόταχτων επιθυμιών και αναγκών.Το «άλλο» όμως αναζητά κι’εκείνο ένα δικό του «άλλο» που ενδεχομένως να ταυτίζει κάποιες πτυχές του με μια ή πλέον των δικών σου οριοθετημένων προδιαγραφών.Μπορεί όμως τούτη η ταύτιση , ως ενδεχόμενο να μη συμβεί εξάπαντος ή να συμβαίνει συνεχώς.


Υποθέτω λοιπόν πως η συχνότητα εμφανίσεως μιας (ή καμίας) ή και παραπάνω πιθανότητας ταύτισης των επιθυμιών δυο διαφορετικών «άλλων» , είναι συνισταμένη του αν και κατά πόσο το «εγώ» του καθενός επιθυμεί ή όχι να ταυτιστεί με τον «άλλο» , αλλά και άλλων μικρότερων (ουχί υποδεέστερων) παραγόντων όπως π.χ. η πρότερη καταπόνηση του «εγώ» , το αν υπάρχουν γονιδιακοί παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την αναδίπλωσή του κ.α.

Εφόσον λοιπόν το επιθυμούμε μπορούμε να ταυτιστούμε με τον «άλλο» κατανοώντας βεβαίως πως η ταύτιση δεν θα είναι απόλυτη λόγω της δεδομένης ασυμμετρίας – αστάθειας του οριζόμενου ως υπαρκτό .Υπό αυτό τον όρο μπορούμε ακολούθως να απολαμβάνουμε τέρψη και ικανοποίηση αν και εφόσον δεν την αναζητούμε λαίμαργα ή με υπερθετική επιθυμία- βουλιμία.

Κινδυνολογώντας  (για άλλη μια φορά) θα έλεγα πως η μεγαλύτερη τέρψη είναι αυτή την οποία προσαρμόζουμε ευκολότερα και ταχύτερα στις ήδη προεπιλεγμένες συνιστώσες των επιθυμιών μας (τούτο συνιστά και προθάλαμο στην κατάκτηση της ακριβοθώρητης ευτυχίας).


5 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όταν το εγώ συναντά το άλλο τότε όλα είναι δυνατά και πιθανά. Από το ρατσισμό και το φόβο του διαφορετικού άλλου μέχρι τη συνεργασία και την αλληλεγγύη...

Ανώνυμος είπε...

αλλοτε δεν επιτυγχανεται ουτε η προσεγγιση του εγω με το αλλο. Οποτε διανοιες και βιοι παραλληλα, μηδεποτε τεμνομενα...
Εξαιρετικη σκεψη, οπως παντα.

Alex είπε...

@ Δήμο καλημέρα , πράγματι αυτή η διαφορετικότητά μας, γεννεσιουργός αιτία μύριων συνιστωσών!
@ Ανώνυμε,ανώνυμε, γιατί να είσαι ανώνυμος ? (κατά το :Ρωμαίε,Ρωμαίε ,γιατί να είσαι ο Ρωμαίος?)
Σας απαντώ : Η προσέγγιση δεν επιτυγχάνεται γιατί το "θέλω' δε συναινεί ..σχετικό όμως κι'αυτό !

Νimertis είπε...

η τελευταία παράγραφος Αλεξ, νομίζω 'ξεκλειδώνει' την όλη αναρώτηση... τίθεται λοιπόν πάντοτε το ζήτημα της ετερότητας... ποιος είναι ο άλλος; πως προσδιορίζεται; γράφεις στην αρχή 'δημιούργημα του μυαλού'... τούτο έχει πολύ 'ψωμί'... διότι, ίσως τελικά, η κατασκευή περιλαμβάνει και τον παρατηρητή... ή τον σχετιζόμενο... για να ξεκινήσει ο διάλογος -πριν φτάσουμε στην ταύτιση, αν και εφόσον είναι εφικτή και εν τέλει, επιθυμητή - είναι απαιτητοί οι αντι-κείμενοι... έθεσες έναν πάντοτε διάπυρο προβληματισμό... την καλησπέρα μου...

Alex είπε...

nimerti , η τελευταία παράγραφος είναι ότι ήθελα να πώ και δε θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω με την ουσιαστική σας επισήμανση !