αυτάρκης

πρόπερσι το καλοκαίρι
η έγνοια μου μεγάλωνε την ανησυχία μου
και μια ατέρμονη αναζήτηση που ξεκινούσε από τα μέσα μου έμοιαζε να μην ξέρει κατά που να στραφεί.
Δεν τα κατάφερε ν’αναδυθεί ,
προτίμησε την αυτανάφλεξη.
Ετούτη ήταν η ρίζα των αντάρτικων αναζητήσεων μου.
Το έμαθα αργότερα όταν διαπίστωσα πως τίποτα πια δεν μ’έκανε να λαχταρώ περισσότερα από αυτά που μου είχαν ήδη χαριστεί.

3 σχόλια:

jokand είπε...

Αφού το διαπίστωσες αυτό...μη μιλάς καθόλου Αλεξία...εκτός κι αν νομίζεις ότι τα πράγματα έχουν κάπως έτσι!

Alex είπε...

όχι όχι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για αμφιβολίες τώρα!

jokand είπε...

Εντάξει,μη στο χαλάσω εγώ τότε..