Si vis amari ama….

Τέταρτη μέρα,

Όποιο παραμύθι κι’αν πιστέψω δε σβήνει από το μυαλό μου η αλήθεια που άκουσα..
Φρυάζω..
Δεν σβήνουν οι εικόνες της καταστροφής..
Δε θα μπορούσα να συνεχίσω αν δεν τολμούσα να κάνω κάτι –ότι γέγοναι γέγοναι…
Δεν είναι δυνατό να ζώ με το φόβο μιας απειλής…
Αν είναι, ας ζήσω μόνο την απειλή χωρίς όμως να επιτρέπω στην αρειμάνια σκιά της να μου θυμίζει καθημερινά την παρουσία της (σφιχτά δεμένη με την απουσία της) …κάθε ώρα ..κάθε λεπτό..κάθε δευτερόλεπτο…
Λέω πως έχουμε ακόμα αρκετά..
Λέω πως είμαστε ακόμα πλούσιοι – και δε μιλώ για ύλη ,τα μετρήσιμα..
Λέω μπορούμε και γελάμε – το γέλιο που πηγάζει απ’την ψυχή μας …..
Λέω πως είμαστε φτιαγμένοι από ένα διαολεμένο υλικό που άμα πέσει κάτω ούτε σπάει παρά σηκώνεται δυνατότερο από πριν..
Για λίγο παύω πια να λέω ..μονάχα σκέφτομαι..

«έρωτας» είναι ψυχική ευφορία που σε μαγεύει , που σε γαληνεύει, που σε κάνει να γελάς δίχως συγκεκριμένο λόγο, που σε κάνει να είσαι ευτυχισμένος…….
«αγάπη» είναι όσα μπορείς και όσα δεν μπορείς…
«φιλία» είναι αυτό που κι’αν σου ξεφύγει ο τονισμός του...δε θα σ’αφήσει έτσι εύκολα….
«ευτυχία» είναι η χαρά του κοινωνείν ..


Ατελείωτος ο κατάλογος …
libro doro των δυνατοτήτων μας..