Aγάπη

Κοιτώ απ’το παράθυρο
με λούζει το φώς
του χρόνου το λάφυρο

κι’εκείνη η σελήνη
μου τάζει γαλήνη
μου λέει το δάκρυ
που τρέχει άκρη άκρη
δεν ήρθε να μείνει

κι’αφού η ευτυχία
βαδίζει μαζί μου
στην ίδια ευθεία

νικάω το χρόνο
μια νίκη αντίδοτη
σε κείνα που έχασα
για σένανε μόνο

και είναι σπουδαίο
εκείνο το "κάτι"
που άφησες φεύγοντας

και τώρα που μπόρεσα
το λέω "Αγάπη"