Πλησίον του στέρνου της
ήταν ακουμπισμένος ένας χρυσός σταυρός που πάνω του είχε
γυαλιστερές πέτρες - σα να ήταν επι τούτου
στολισμένος για να τραβήξει την προσοχή σου.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν : "γιατί να φωνάζει ο σταυρός σου ?
γιατί με προκαλεί να τον κοιτάξω ? "
Μόλο που ήθελα όμως δεν το'λεγα, δεν ήθελα να χαλάσω τη βολή της
και ήταν τόσο ευτυχισμένη με τούτο το μεταλλικό σύμβολο στο στέρνο της,
ένιωθε ευτυχής και το'δειχνε καθώς μιλούσε , καθώς σε κοίταζε , καθώς ακούμπαγε το
χέρι σου ...
και όλο μίλαγε με τόση ηρεμία τόσο που ζήλεψα το σύμβολο που
ακούμπαγε το στέρνο της! -αν ήταν το σύμβολο που έκανε γαλήνια τη μορφή της..
αν δεν ήταν αυτό θα'τανε σίγουρα η πίστη στη δυναμή της και καθώς δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως είμαστε μικροί θεοί , βρίσκουμε ένα θεό μεγάλο ,τον στολίζουμε , του κάνουμε εικόνες και του αποδίδουμε τιμές ..ενίοτε του αφιερώνουμε τη ζωή μας !
άμα ξέραμε πως είμαστε μικροί θεοί...
δε θα χρειαζότανε να στολίσουμε το στέρνο μας καθώς η ομορφιά της ψυχής μας θα ήτανε το πιο λαμπρό στολίδι!
άμα ξέραμε πως είμαστε μικροί θεοί δε θα φοβόμασταν το θάνατο ήτοι φθορά της ύλης - οι θεοί ούτε γεννιούνται ,ούτε πεθαίνουν.
Και πόσο σπουδαίο είναι να πιστέψεις στη δυναμή σου ?
-Πολύ !
και πόσο δύσκολο ?
-Τόσο όσο να κυκλοφορείς συνέχεια στολισμένος ως επιβεβαίωση-επισφράγηση της πίστης σου σ'ένα θεό που δεν έκανες τον κόπο να γνωρίσεις.
Λες και η τιμή στα σύμβολα μαρτυρά εσωτερική τιμή (ή ατιμία) !
13 σχόλια:
Μπράβο!
Ωστόσο, τι λες; Αν υποθέσουμε ότι τον γνωρίζουμε, του αξίζει τιμή;
κάποιος θα είναι υπεύθυνος για τα καλά και τα κακά , δε μπορεί ..
και καθότι συνεχιστές μιας θρησκευτικής παράδοσης
τιμούμε ότι υπερ-έχει υμών , έστω και αν αυτό το κάτι είναι το σύμπατο (όπως θα έλεγε και ο Καζατζάκης).
σ'ευχαριστώ Riski
΄Χαίρεται!Πολύ ωραίο...Και σωστά το λές..Κάποιος είναι υπέυθυνος.Κάποιος κράτα την αρμονία του σύμπαντος..
καλως ήρθες Matthaios!
Η ¨ματιά¨ και η σκέψη οφείλει να είναι σε εγρήγορση,νομίζω οτι η δική σου είναι και μπράβο...
Αρούλη χαίρομαι που το λές εσύ αυτό ! (να ανυσηχώ μήπως ????? )
(όχι βέβαια),η ¨
καθαρή¨ σκέψη δε νομίζω ότι πρέπει να ανησυχεί.
και καθαρή σκέψη είναι αυτή που δε φοβάται!
εντάξει φωτογράφε ,ότι πείς!
Μας προβλημάτισες και πάλι και νομίζω ότι μάλλον το κάνεις κάθε φορά επί τούτω. :)) Η δική μου άποψη δεν απέχει πολύ από τη δική σου, αλλά θα ήταν δύσκολο να αναλυθεί σε λίγες γραμμές και ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, που όλα βρίσκονται "υπό αίρεσιν".
Να είσαι καλά!!
Πάντα αδιαφορούσα για τις κάθε λογής επουράνιες τσαγιέρες ... δεν ήθελα να μου τις σπρώχνουν κάτω απο το στόμα μου βρε αδερφέ .. πολλά ζήταγα ? :))
Επουράνιες Τσαγιέρες !
Kαλό ξημέρωμα Αλεξία !
:)
επι λέξει ,χαίρομαι να θέτω τους προβληματισμούς μου και περισσότερο χαίρομαι να βρίσκω κοινωνούς !
Σταύρο,αν και νομίζεις ότι επιλέγεις , κατ'ουσίαν διαλέγεις μεταξύ των επιλογών που σου θέτουν και όλα γίνονται τόσο μπερδεμένα που αδιαφορώντας για το μακρόκοσμο επιλέγουμε να νοιαστούμε μονο για το μικροκοσμό μας...
Αλεξία, με την ουσιαστική και πρωτότυπη σκέψη συνήθως έρχεται αυθόρμητα και η αδιαφορία για τις πεπατημένες επιλογές που σου τίθενται. Ποτέ μη το ξεχνάς :))
Gabin & Dee Dee Bridgewater - Into My Soul
ΥΓ. Με δεδομένες τις σημερινές εκλογές, μόλις θυμήθηκα κάτι ενδιαφέρον που είχε πει κάποτε ο Rockfeller:
"Δεν με ενδιαφέρει ποιός θα εκλεγεί ... αρκεί να έχω επιλέξει προηγουμένως OΛΟΥΣ τους υποψηφίους !"
Δημοσίευση σχολίου