Άλλη μια σκηνή σε επανάληψη : μια ευτυχισμένη οικογένεια απολαμβάνει την πανέμορφη θέα πάνω σ’ένα βράχο μιλώντας, γελώντας ,ευθυμώντας γενικώς.
Πόσο αγαπημένη είναι αυτή η επανάληψη !
Πόσο πολύ την περιμένουμε κάθε Κυριακή !
Και τη ζούμε σα να’ναι η τελευταία..
Και να σκεφτεί κανείς πως τα προβλήματα που μας απασχολούν είναι σπουδαία και γίνονται σημαντικότερα μέρα με τη μέρα ,όμως αξίζει να ζούμε για αυτή την Κυριακή..είναι κάτι σαν ανακωχή εν μέσω πολέμου …
Αν όμως το σκεφτεί κανείς δεν είναι τόσο τραγικός ο πόλεμος
που σου χαρίζει το δικαίωμα : Την Κυριακή ανακωχή…
4 σχόλια:
Να μπορουσαμε λεει να σταματισουμε τον πολεμο και να ειναι καθε μερα Κυριακη...
έλααα , πολλά ζητάς κι'εσύ !
δηλαδή αν σου δίνανε την κάθε μέρα Κυριακή έχεις την εντύπωση ότι θα σου'φτανε ?????
(Αν έλεγες αλήθεια τώρα , θα παντούσες΄"όχι")
και επειδή δε θα σου'φτανε ...δε στη δίνουν !!!
είδες τι σοφοί οι ταγοί ????
απ οοολες τις ημερες η Κυριακη μαρεσει.... αλλα θα εχανε το νοηματα της αν ηταν καθε μερα....σοφοι οι τ(ρ)αγοι!!
στα λόγια μου έρχεσαι !
Δημοσίευση σχολίου