Χριστούγεννα !
Mέρα γιορτής,
ενώ όλοι προβληματίζονται με την παρούσα οικονομική κατάρευση της χώρας,
ενώ όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αγγίζει τα όρια της εξαθλίωσης,
ενώ όλους μας επισκέπτεται η αβεβαιότητα του μέλλοντος , σε επίσκεψη διαρκείας,
ενώ εκστασιαζόμενοι παρακολουθούμε να υπερμεγεθύνεται η αποκαλύπτουσα προδοσία των επι σειρά ετών κυβερνητικών οργάνων...
ενώ οι αντοχές μας δοκιμάζονται,
εμείς γιορτάζουμε τη γέννηση του Σωτήρα - τώρα πια ξέρουμε και δεν τον προσωποποιούμε , λέμε απλά πως ο Σωτήρας γεννήθηκε μέσα μας!
Γιορτάζουμε γιατί έχουμε ανάγκη να γιορτάσουμε,
να φανταστούμε έναν Άγιο Βασίλη να κατηφορίζει με το ελκηθρό του τη χιονισμένη πλαγιά με το μεγάλο κόκκινο σάκο στον ώμο του και τους ταράνδους συνοδεία στη χαρά !
γιορτάζουμε με τους μύθους και τα παραμύθια κι'άς ξέρουμε την αλήθεια,
γιορτάζουμε γιατί η γιορτή ,η χαρά και τα αισιόδοξα χαμόγελα κινδυνεύουν να γίνουν ακριβή πολυτέλεια !
Έχουμε ανάγκη να ευτυχούμε με όσα έχουμε και να μην δυστυχούμε για αυτά που δεν έχουμε.
..........................
Έτη Πολλά !
ενώ όλοι προβληματίζονται με την παρούσα οικονομική κατάρευση της χώρας,
ενώ όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αγγίζει τα όρια της εξαθλίωσης,
ενώ όλους μας επισκέπτεται η αβεβαιότητα του μέλλοντος , σε επίσκεψη διαρκείας,
ενώ εκστασιαζόμενοι παρακολουθούμε να υπερμεγεθύνεται η αποκαλύπτουσα προδοσία των επι σειρά ετών κυβερνητικών οργάνων...
ενώ οι αντοχές μας δοκιμάζονται,
εμείς γιορτάζουμε τη γέννηση του Σωτήρα - τώρα πια ξέρουμε και δεν τον προσωποποιούμε , λέμε απλά πως ο Σωτήρας γεννήθηκε μέσα μας!
Γιορτάζουμε γιατί έχουμε ανάγκη να γιορτάσουμε,
να φανταστούμε έναν Άγιο Βασίλη να κατηφορίζει με το ελκηθρό του τη χιονισμένη πλαγιά με το μεγάλο κόκκινο σάκο στον ώμο του και τους ταράνδους συνοδεία στη χαρά !
γιορτάζουμε με τους μύθους και τα παραμύθια κι'άς ξέρουμε την αλήθεια,
γιορτάζουμε γιατί η γιορτή ,η χαρά και τα αισιόδοξα χαμόγελα κινδυνεύουν να γίνουν ακριβή πολυτέλεια !
Έχουμε ανάγκη να ευτυχούμε με όσα έχουμε και να μην δυστυχούμε για αυτά που δεν έχουμε.
..........................
Έτη Πολλά !
τάχα τι γίνεται ?
Ερυθρόδερμοι περικυκλώσανε τα τείχη και απειλούν
να τα γκρεμίσουν.
Που είναι οι στεφανωμένοι να τα υπερασπιστούν με το στήθος τους ?
γιατί τους κρύβετε ?
τάχα πως δεν τους είδατε μας λέτε ...
κι'εκείνοι έξω εκεί γιατί μας απειλούν ?
τι χρέος ανεξόφλητο αφήσατε ?
εμείς μονάχα ξέραμε πως όλα τα πληρώναμε στην ώρα τους,
τι έγινε και ήρθανε τα χρέη ?
κι'όλοι αυτοί ? δεν τους γνωρίζω, πως προέκυψε και γίναν πιστωτές μας ?
πόσο φοβάμαι την οργή τους ,
πόσο το δίκιο τους με πνίγει όταν γίνεται αδικία και μου σφίγγει τα μηνίγγια!
κι'εγώ που νόμιζα πως είχαμε ειρήνη κι'όλο έπαρση καμάρωνα
για ότι μας άφησε κληρονομιά ο Κλεισθένης ο Αθηναίος
άμα το θάνατο του τύραννου Πεισίστρατου.
Γιατί αγωνίστηκαν οι πρόγονοι ?
για ποιό πολίτευμα εβλογημένο τόσο μελάνι ξέρναγαν οι πένες τους ?
κι'εσείς τι ρητορεύατε κει πάνω στον ιερό το βράχο
και σας θαυμάζαμε ,
και σας χειροκροτούσαμε,
γιατί νομίζαμε οι αρχές σας ήταν και αρχές μας !
Άκου ! άκου τα τύμπανα που ηχούν έξω απ'τα τείχη !
και οι καμπάνες ? ποιός χτυπάει τις καμπάνες ?
τι πέθανε ?
τι θάφτηκε μαζί με τις ελπίδες μας ?
κι'εκείνοι οι ρήτορες που πήγαν ?
μην ήταν τάχα αυταπάτες οι μορφές τους ?
κανείς δε βρέθηκε για να μου απαντήσει , έρημη η χώρα της καρδιάς τους...
έτσι που μείναμε,ένα μονάχα θα'ταν πρέπον : τις πόρτες να ανοίξουμε στους ξένους,
να μη νομίσουνε πως είμαστε αφιλόξενοι ,
τότε ποιός ξέρει , μπορεί και να μας συμπαθήσουν αμα θα δούν τα προσωπά μας καθαρά.
να τα γκρεμίσουν.
Που είναι οι στεφανωμένοι να τα υπερασπιστούν με το στήθος τους ?
γιατί τους κρύβετε ?
τάχα πως δεν τους είδατε μας λέτε ...
κι'εκείνοι έξω εκεί γιατί μας απειλούν ?
τι χρέος ανεξόφλητο αφήσατε ?
εμείς μονάχα ξέραμε πως όλα τα πληρώναμε στην ώρα τους,
τι έγινε και ήρθανε τα χρέη ?
κι'όλοι αυτοί ? δεν τους γνωρίζω, πως προέκυψε και γίναν πιστωτές μας ?
πόσο φοβάμαι την οργή τους ,
πόσο το δίκιο τους με πνίγει όταν γίνεται αδικία και μου σφίγγει τα μηνίγγια!
κι'εγώ που νόμιζα πως είχαμε ειρήνη κι'όλο έπαρση καμάρωνα
για ότι μας άφησε κληρονομιά ο Κλεισθένης ο Αθηναίος
άμα το θάνατο του τύραννου Πεισίστρατου.
Γιατί αγωνίστηκαν οι πρόγονοι ?
για ποιό πολίτευμα εβλογημένο τόσο μελάνι ξέρναγαν οι πένες τους ?
κι'εσείς τι ρητορεύατε κει πάνω στον ιερό το βράχο
και σας θαυμάζαμε ,
και σας χειροκροτούσαμε,
γιατί νομίζαμε οι αρχές σας ήταν και αρχές μας !
Άκου ! άκου τα τύμπανα που ηχούν έξω απ'τα τείχη !
και οι καμπάνες ? ποιός χτυπάει τις καμπάνες ?
τι πέθανε ?
τι θάφτηκε μαζί με τις ελπίδες μας ?
κι'εκείνοι οι ρήτορες που πήγαν ?
μην ήταν τάχα αυταπάτες οι μορφές τους ?
κανείς δε βρέθηκε για να μου απαντήσει , έρημη η χώρα της καρδιάς τους...
έτσι που μείναμε,ένα μονάχα θα'ταν πρέπον : τις πόρτες να ανοίξουμε στους ξένους,
να μη νομίσουνε πως είμαστε αφιλόξενοι ,
τότε ποιός ξέρει , μπορεί και να μας συμπαθήσουν αμα θα δούν τα προσωπά μας καθαρά.
περίπου "τίποτα"
Nα , έλεγα για το "τίποτα " που όσο το κυνηγάμε αυτό απομακρύνεται.
Άλλοι το είπανε nirvana , άλλοι το ταύτισαν με το κενό και το καταράστηκαν,
το αφορίσανε και το στείλανε στο "πυρ το εξώτερο" γιατί δεν αρμόζει είπανε στο status της κοινωνίας τους,και σαν μιασμένο το διώξανε κι'απο το λόγο τους .
Πάει καιρός που ρώταγες κάποιον :" τι κάνεις ?" ,κι'εκείνος να σου απαντάει :"τίποτα ιδιαίτερο", διότι όλοι κάνουμε πολλά ιδιαίτερα...
Κι'όλοι κρύβουμε μέσα μας τη βαθύτερη επιθυμία του να μην κάνουμε "τίποτα" το ιδιαίτερο , κι'όλοι ζηλεύουμε ένα σπίτι ερημικό με κήπο, δίπλα στο βουνό ή τη θάλασσα,
κι'όλο κάνουμε αυτό το "τίποτα το ιδιαίτερο" αυτοσκοπό και ζυγίζοντας τις απαντοχές μας κρύβουμε τεχνιέντως αυτή μας την επιθυμία ,ή την παρουσιάζουμε με πολλά ιδιαίτερα μη φανεί πως το τίποτα υπερισχύει στα ονειρά μας , και κατηγορηθούμε σαν αντιδραστικοί και φωτοσβέστες .
Άλλοι το είπανε nirvana , άλλοι το ταύτισαν με το κενό και το καταράστηκαν,
το αφορίσανε και το στείλανε στο "πυρ το εξώτερο" γιατί δεν αρμόζει είπανε στο status της κοινωνίας τους,και σαν μιασμένο το διώξανε κι'απο το λόγο τους .
Πάει καιρός που ρώταγες κάποιον :" τι κάνεις ?" ,κι'εκείνος να σου απαντάει :"τίποτα ιδιαίτερο", διότι όλοι κάνουμε πολλά ιδιαίτερα...
Κι'όλοι κρύβουμε μέσα μας τη βαθύτερη επιθυμία του να μην κάνουμε "τίποτα" το ιδιαίτερο , κι'όλοι ζηλεύουμε ένα σπίτι ερημικό με κήπο, δίπλα στο βουνό ή τη θάλασσα,
κι'όλο κάνουμε αυτό το "τίποτα το ιδιαίτερο" αυτοσκοπό και ζυγίζοντας τις απαντοχές μας κρύβουμε τεχνιέντως αυτή μας την επιθυμία ,ή την παρουσιάζουμε με πολλά ιδιαίτερα μη φανεί πως το τίποτα υπερισχύει στα ονειρά μας , και κατηγορηθούμε σαν αντιδραστικοί και φωτοσβέστες .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)