Πάνω από τις ενστάσεις παύουν οι φωνές και αρχίζουν τα σύννεφα,
απρόσκλητη ηρεμία ,
ασχεδίαστη ευφροσύνη..
πόσο ακόμα Θεέ θα σκύβω το κεφάλι μου και αντί να θαυμάζω την ηρεμία
του ουρανού , να καταφρονώ τις ενστάσεις ?

3 σχόλια:

Βασίλης Καραγιώργος είπε...

Καλησπέρα

Alex είπε...

Αντιχαίρετε !

Ανώνυμος είπε...

Κι όταν λέμε σύννεφα, εννοούμε Σύννεφα στον καθρέφτη...