Με μια ανάσα

Νύστα γλυκιά και ηδονή μακράς σιωπής.
Έβαλε πρόστιμο ο ζογκλέρ στον ακροβάτη
Γλυκά κοιμίζω το ένα μέλος μετά τ’άλλο
Και στης μαιτρέσας την ποδιά βαριανασαίνω!
Ο ήλιος σήμερα μου έστησε καρτέρι και ...με παγίδευσε,
σα με παρέδωσε στου σκότους το νυστέρι.
Έμεινε ήσυχος που μου’στησε καρτέρι-
«Δε  σε πουλώ  και μη φοβάσαι» του φωνάζω,
μα εκείνος έφυγε γιατί ήταν πια η ώρα!
Γυρνώ και ψάχνω της μαιτρέσας την αγκάλη
–μονάχα εκεί πουλώ το σώμα μου ώς μ’αρέσει!
Πόσους θεούς θα προσκυνήσω για ν’αλλάξω αυτό που ζώ  με κάποιο άλλο μεγαλείο ;
"

Δεν υπάρχουν σχόλια: