tag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post4530065028341181455..comments2023-12-07T00:37:01.323+02:00Comments on Εν κρυπτώ και παραβύστω: Υπό ευρεία έννοιαAlexhttp://www.blogger.com/profile/15850254508575182262noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post-24520553321300352352010-05-30T21:41:09.856+03:002010-05-30T21:41:09.856+03:00ίσως όχι PaTN αλλά ποιός θα μπορούσε να απαντήσει ...ίσως όχι PaTN αλλά ποιός θα μπορούσε να απαντήσει σ'ένα τέτοιο ερώτημα αφού όλοι κάπου "χάσκουμε" ?Alexhttps://www.blogger.com/profile/15850254508575182262noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post-44224007195774777882010-05-30T19:33:27.033+03:002010-05-30T19:33:27.033+03:00Αναρωτιέμαι: Θα μας τρόμαζαν τα έξω αν ΟΛΑ τα μέσα...Αναρωτιέμαι: Θα μας τρόμαζαν τα έξω αν ΟΛΑ τα μέσα ήταν στρωτά και ξεκαθαρισμένα; Αν δεν υπήρχε μέσα εκεί κάτι αδιευκρίνιστο, ανερμάτιστο, ένα είδος μαύρης τρύπας που δεν συμπλέει με τα υπόλοιπα, τα αποφασισμένα, τα αξιολογημένα, τα «δικαιολογημένα»;PaTNnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post-51953194239337720972010-05-28T10:33:25.496+03:002010-05-28T10:33:25.496+03:00που ξέρεις PaTN μπορεί να συνυπάρχουν ακίνδυνα μέσ...που ξέρεις PaTN μπορεί να συνυπάρχουν ακίνδυνα μέσα μας οι μέν και οι δε! ωστόσο σκέπτομαι πως τα έξω μας τρομάζουν και όχι τα μέσα ..<br />όπως και να'χει θάρρος θέλει κι'όλα συμπλέουν κατά μια έννοια !!<br />negentropist,μπορείς να το πεις κι'έτσι αλλά εφ'ώ η γλώσσα μας είναι ορισμένη - άρα και περιορισμένη - οι συνδυασμοί κάποτε θυμίζουν επανάληψη. <br />Lily was here...<br />beautifullAlexhttps://www.blogger.com/profile/15850254508575182262noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post-9539977570411551742010-05-27T19:39:27.221+03:002010-05-27T19:39:27.221+03:00Ο Wittgenstein είχε πεί το εξής περίφημο:
"T...Ο Wittgenstein είχε πεί το εξής περίφημο:<br /><br /><i>"Tα όρια της γλώσσας μου είναι και τα σύνορα του κόσμου μου"</i><br /><br />Με λίγα λόγια, όσο πιό σύνθετα εργαλεία χρησιμοποιώ για να σκέφτομαι (<i>πχ λέξεις, μαθηματικές έννοιες κλπ)</i>, τόσο καλύτερους "συνδυασμούς" κάνω, διευρύνοντας τα όρια της σκέψης μου <i>(δηλαδή του κόσμου μου)</i>, θέτοντας καινούργια ερωτήματα.<br /><br /><b>Καλό απόγευμα</b>, με λίγη μουσική:<br /><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=3SfSQ3lQmJw" rel="nofollow">Lily was here</a><br /><br />:)negentropisthttps://www.blogger.com/profile/10172684034861103267noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1883203836805620110.post-41312606652150487952010-05-27T11:27:19.384+03:002010-05-27T11:27:19.384+03:00To να ποιείς, το να δημιουργείς συσχετισμούς λέξεω...To να ποιείς, το να δημιουργείς συσχετισμούς λέξεων δεν είναι ΠΟΤΕ συνώνυμο της ακατάσχετης φλυαρίας! Και συμφωνώ απόλυτα με τα υπόλοιπα. Μόνο..καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου, τον στιχοπλόκο εαυτό μου, να προσπαθεί να αφορίσει κάτι που ένα άλλο, θαρρείς πιο «επίγεια ζωντανό» κομμάτι του θέλει να ζήσει.. Και μάλιστα...όχι απλά θέλει.. αλλά το παλεύει αφιονισμένα, θαρρείς ερήμην του λογικού, συγκροτημένου μου εαυτού. Και λέω τώρα: αν αυτοί οι μεν και οι δε που περιγράφεις, τελικά συνυπάρχουν μέσα μου; Πόσο εύκολα μπορώ να κηρύξω άκαρπες τις προσπάθειες σύμπλευσής τους;...ουφ...PaTNnoreply@blogger.com